obiparo
1. (zoologia) adjektiboa · Arrautzak eginez ugaltzen dena.
Loturiko hitzak
errota1. Alea edo bihia ehotzeko gailua, horretarako errotazio-indarra baliatzen duena, hala nola harri finko baten eta gaineko harri birakari baten artean sartzen diren aleak igurzketaz txikituz.
2. Errota-gailua dagoen etxea.
3. Gurpila.
4. Hegazkien organoa, esofagoaren ondoan, handik igaro baino lehen janaria biguntzeko funtzioa duena.
zango1. Gizakiaren beheko gorpuz-adar bietako bakoitza.
2. Animaliek ibiltzeko erabiltzen dituzten menbruetako bakoitza.
3. Oina.
4. Objektu batzuetan, lurra ukitzen duten atal luzeetako, objektua goratu eta zutik edukitzeko erabiltzen dena.
5. Landare batez mintzatuz, zurtoina.
antropofilia1. Animalien espezie batzuek gizakien artean bizitzeko duten joera.