sortakatu

1.  (botanika)  adjektiboa · Landare bateko sustraiez, hostoez edo loreez mintzatuz, sorta bat osatuz agertzen dena.

metrailadore

1.  (gudaritza)  izena · Tiroak oso azkar egiten dituen arma automatikoa, bala-sorta luze batez hornitzen dena.

errotatiba

1.  (arte grafikoak)  izena · Paperezko argitalpenak inprimatzeko makina, abiadura handian errotatu egiten duten zilindroz osatua.

ur-errota

1.   izena · Ur-korronteak eragiten duen errota.

haize-errota

1.   izena · Haizearen indarrak eragiten duen errota.

errotazain

1.  (aldaera)  izena · Errotari.

errotari

1.   izena · Errotan aritzea lanbide duen pertsona.

errota

1.   izena · Alea edo bihia ehotzeko gailua, horretarako errotazio-indarra baliatzen duena, hala nola harri finko baten eta gaineko harri birakari baten artean sartzen diren aleak igurzketaz txikituz.

2.  Errota-gailua dagoen etxea.

3.  (ipar)  izena · Gurpila.

4.  (zoologia)  izena · Hegazkien organoa, esofagoaren ondoan, handik igaro baino lehen janaria biguntzeko funtzioa duena.

kondaira

1.  (literatura)  izena · Egileak egiazkotzat hartzen duen narrazio miragarria, munduaren edo historiaren alderdiren bat azalpena egiten duena.

alferlan

1.   izena · Alferrik egindako lana, azkenean etekinik ematen ez duena.

amnesia kolektibo

1.  (soziologia)  izena · Gizatalde, gizarte sektore eta gizarte baten ahanztura, bereziki bertako historian gertatutakoari buruz.

amnesia

1.  (psikologia)  izena · Pertsona batek memoria edo oroimena galtzea.

politeista

1.  (erlijioa)  adjektiboa · Politeismoari edo jainko eta jainkosa anitzeko erlijioari dagokiona.

2.  (erlijioa)  izena · Jainko eta jainkosa anitzetan sinesten duen pertsona.

putre

1.   izena · Harraparien familia batzuetako hegaztietako bakoitza, hildako animalien gorpuez elikatzea ezaugarri nagusitzat duena..

eskorbuto

1.  (medikuntza)  izena · C bitamina faltak eragiten duen gaixotasuna, ahuldadea, odoljarioak eta ahoko zauriak eragiten dituena.

burruntzali

1.  (sukaldea)  izena · Koilara handia, platerak janariz betetzeko erabiltzen dena; delakoaren edukiera.

atoi

1.  (garraioa)  izena · Atoian edo tiraka mugitzen den trakziorik gabeko ibilgailua.

umilki

1.   aditzondoa · Umiltasunez, apaltasunez.

pagano

1.   adjektiboa · Kristaua ez dena; bereziki, politeismoari dagokiona.

nao

1.  (nautika) (zaharra)  izena · Itsasontzia.

alakalufe

1.  (antropologia)  izena · Txile hegoaldeko kawesqar herri indigenako kidea.

goroldiotsu

1.   adjektiboa · Gainean goroldio izeneko landare txikiak dituena.

goroldio

1.  (botanika)  izena · Harri, egur eta beste azalera batzuen gainean hazi eta multzo trinkoak osatzen dituen landare txikia berdea.

kirats

1.   izena · Usain desatsegin eta jasangaitza.

2.   adjektiboa · Mingotsa edo txokolate hutsaren edo zitriko batzuen zaporea duena.

3.  (hedaduraz)  adjektiboa · Mingarria edo laidozkoa dena.

dukat

1.   izena · Antzinako dirua eta txanpona, zilarrezkoa edo urrezkoa.

igarle

1.   izena · Igarri edo ezkutuan eta ezezaguna dena asmatzen duena.

2.  (erlijioa)  izena · Jainkoarengandik ezkutuko egiaren eta etorkizunaren berri izan eta zabaltzen duena.

anbiguotasun

1.   izena · Anbiguoa edo esanahi ezberdin zenbait izateagatik zalantzazkoa dena.

bonbardaketa nuklear

1.  (gudaritza)  izena · Bonba edo lehergailu nuklear edo atomikoen jaurtiketa eta lehertaraztea.

promulgatu

1.  (zuzenbidea)  aditza · Lege berri bati buruz, ofizialki argitaratu, plazraatu eta indarrean jarri.

potxola

1.   izena · Emakumeei, bereziki gazteei, esaten zaien txerazko hitza.