alborakuntza
Atzizkia: -kuntza
1. (hizkuntzalaritza) izena · Semantikoki esanahi bateratua osatzeko sintagmak eta esaldiak haien artean partikularik jarri gabe elkartzea.
Gaztelaniaz: yuxtaposición
Sinonimoak: justaposizio
Loturiko hitzak
adlatibo destinatibo1. Norako galderari erantzuten dion kasu gramatikala.
aditz nagusi1. Aditz laguntzaile batekin osatzen duen aditz-sintagma batean, burutzen dena edo gertatzen dena adierazten duen adizkia, esaldiari esanahia ematen diona.
esapide1. Esanahi berezia duen hitz sorta, beti era berean osatzen dena.