alborakuntza
Atzizkia: -kuntza
1. (hizkuntzalaritza) izena · Semantikoki esanahi bateratua osatzeko sintagmak eta esaldiak haien artean partikularik jarri gabe elkartzea.
Gaztelaniaz: yuxtaposición
Sinonimoak: justaposizio
Loturiko hitzak
mugakizun1. Hitz-elkarketan, nukleoa edo erreferente nagusia, mugatzaile edo osagarri batekin osatuko dena.
mailegutza1. Dirua edo gauza bat norbaitengandik jasotzea, hura itzultzeko konpormisoa hartuta.
2. Beste hizkuntza batetik hitz bat hizkuntza bestera nolabait modlatuta ekartzea.
maiestatezko plural1. "Gu", "gure" eta pluraleko lehenengo pertsona adierazten duten beste hitzak solemnitatezko hitzaldietan erabiltzeko modua, norberaren duintasuna eta irmotasuna adierazi nahian.