Kategoria: hizkuntzalaritza

adiera

1.  (hizkuntzalaritza)  izena · Bat baino gehiago direnean, hitz edo esamolde baten esanahietako bakoitza.

aditz trinko

1.  (hizkuntzalaritza)  izena · Bereziki euskarari dagokionean, aditz laguntzailearik gabe osoki eratzen den aditza.

aferesi

1.  (hizkuntzalaritza)  izena · Fonemen ezabapena hitz baten hasieran.

eleaniztasun

1.  (hizkuntzalaritza)  izena · Ele edo hizkuntza anitz jakin edo baliatzen dituenaren nolakotasuna; hizkuntza anitzetan azaltzea.

eleaniztun

1.  (hizkuntzalaritza)  izenondoa ·  izena · Pertsonez mintzatuz, hizkuntza anitz dakizkiena.

2.  (hizkuntzalaritza)  adjektiboa · Hizkuntza batzuetan dagoena edo egiten dena.

elebakar

1.  (hizkuntzalaritza)  izena ·  adjektiboa · Pertsonez mintzatuz, hizkuntza bakar batean dakiena.

2.  (hizkuntzalaritza)  adjektiboa · Hizkuntza bakar batean dagoena edo egiten dena.

elebidun

1.  (hizkuntzalaritza)  izena ·  adjektiboa · Pertsonez mintzatuz, bi hizkuntzetan dakiena.

2.  (hizkuntzalaritza)  adjektiboa · Bi hizkuntzatan dagoena edo egiten dena.

epentetiko

1.  (hizkuntzalaritza)  adjektiboa · Epentesi izeneko fenomeno fonologikoaren ondorioz gertatzen dena.

eratorbide

1.  (hizkuntzalaritza)  izena · Hitzei buruz, haiek sortzeko modua edo haien jatorria.

erdara

1.  (hizkuntzalaritza)  izena · Euskal Herrian euskara ez den eta erabiltzen den hizkuntza, bereziki gaztelera Hegoaldean eta frantsesa Iparraldean.

erregistro

1.   izen · Datuak jasotzen diren liburukia.

2.   izen · Administrazio publikoan, hiritarrek izapideak egiteko aurkeztu beharreko agiriak jasotzen dituzten erakundea eta bulegoa.

3.  (informatika)  izen · Entitate edo elementu bati buruz jasotzen den datu-multzoa (ikus, entziklopedian, erregistroa datu-baseetan).

4.  (hizkuntzalaritza)  izen · Egoeraren arabera erabiltzen den hizkuntza aldaera (ikus, entziklopedian, hizkuntza-erregistroa).

fraseologia

1.  (hizkuntzalaritza)  izena · Esamoldeak, atsotitzak edo esaera zaharrak eta arruntean erabiltzen diren esaldiak aztertzen dituen jakintza-arloa da.

hitz

1.  (hizkuntzalaritza)  izena · Esanahia duen hizkuntza-elementua, besteetatik hizketan etenaldi batez eta idazketan zuriune batez bereizten dena.

2.   izena · Zerbait egingo dela adierazteko egiten den promes edo agintza.

hitz

1.  (hizkuntzalaritza)  izen · Esanahi eta gramatika-erabilera jakina duen hizkuntza-unitatea.

2.   izen · Unitate horren adierazpen idatzizkoa.

hizkuntza ez-ofizial

1.  (hizkuntzalaritza)  izena · Lurralde edo eremu administratibo batean, ofiziala ez den eta beraz administrazio publikoarekin harremaneta eta hezkuntza arloan onartzen ez den hizkuntza.

hizkuntza goideliko

1.  (hizkuntzalaritza)  izena · Zeltiar hizkuntzen azpimultzoa da, Europako mendebaldeko uharte eta kostaldean garatua, irlandera, gaelera, manxera eta bretoiera biltzen dituena.

hizkuntza koofizial

1.  (hizkuntzalaritza)  izena · Lurralde batean, beste hizkuntza batzuekin batera ofiziala den hizkuntza.

hizkuntzalaritza

1.  (hizkuntzalaritza)  izena · Hizkuntza orokorrean nahiz hizkuntzak partikularrean, haien jatorria, bilakaera, egitura eta erabilera aztertzen dituen diziplina teoriko eta zientifikoa.

juntagailu

1.  (hizkuntzalaritza)  izena · Perpaus mailan loturak egiteko erabiltzen den partikula edo elementua.

letra larri

1.  (hizkuntzalaritza)  izena · Letra xehea baino tamaina handiagoa duen idatzizko letra, izen propioen lehen letra gisa, esaldien hasierarako eta abar erabiltzen dena.

letra xehe

1.  (hizkuntzalaritza)  izena · Idaztean, tamaina normaleko letra, letra larri edo maiuskula baino tamaina txikiagokoa.

lexikografia

1.  (hizkuntzalaritza)  izena · Hitzen zerrenda ordenatuak, horien esanahi eta erabilerekin batera, osatzea helburu duen jakintza-arloa; hiztegiak, lexikoak eta glosategiak osatzeko tekniken multzoa.

maiuskula

1.  (hizkuntzalaritza)  izena · Letra larri.

mendeko

1.   adjektiboa · Mendean dagoena.

2.  (hizkuntzalaritza)  izena · Perpaus bati buruz, beste perpaus bat osatzen duena.

mendekotasun

1.   izena · Mendeko edo mendean dagoenaren nolakotasuna.

2.  (hizkuntzalaritza)  izena · Perpausen arteko harremanei buruz, perpaus bat edo batzuek beste perpaus nagusi baten osagai moduan jokatzen duten egoera.

mintzakide

1.  (hizkuntzalaritza)  izena · Solasean edo hizketan ari diren lagunetako bakoitza.

minuskula

1.  (hizkuntzalaritza)  izena · Letra xehe.

ondorio

1.   izena · Zerbaiten ondoren eta horren kausaz gertatzen dena.

2.   izen · Informazio batetik logikoki eratortzen den proposizioa.

3.   izen · Leinu bateko ondorengo pertsona.

4.   izen · Leinu bateko ondorengo pertsonen multzoa.

5.  (hizkuntzalaritza)  izen · Baldintzazko perpausetan, protasi edo baldintzaren ondorengo atala.

perifrastiko

1.  (hizkuntzalaritza)  izena · Zerbait adierazteko hitz bat baino gehiago baliatzen dituena.

perpaus konposatu

1.  (hizkuntzalaritza)  izen · Bi perpaus edo gehiago elkartzen dituen perpausa.

polisemiko

1.  (hizkuntzalaritza)  adjektiboa · Hitz, esamolde edo esaldi bati buruz, esanahi bat baino gehiago duena.

segmentu

1.  (matematika)  izena · Bi puntuk mugatzen duten lerro-zatia.

2.  (enpresa)  izena · Produktu- edo zerbitzu-mota jakin bati buruz behar eta eskakizun berdintsuak dituen kontsumitzaile-taldea.

3.  (hizkuntzalaritza)  izena · Esaldi bat osatzen duten zatietako bakoitza, horren hizkuntza-analisia egite aldera.

4.  (zoologia)  izena · Intsektu eta beste animalia batzuengan, egitura berdintsua duten gorputz zatietako bakoitza.

5.  (teknologia)  izena · Motor baten pistoien perimetroan finkatzen den eraztuna, pistoia zilindrora doitzeko erabiltzen dena.

sinonimia

1.  (hizkuntzalaritza)  izena · Beste baten hitz sinonimoa denaren nolakotasuna.

2.  (hizkuntzalaritza)  izena · Bi hitz edo gehiago sinonimoak izatearen fenomenoa.

3.  (literatura)  izena · Esanahi bereko bi hitz edo gehiago batera erabiltzeko baliabide erretorikoa edo estilo-figura, kontzeptu edo ideia bat nabarmentzeko asmoz.

testuinguru

1.  (hizkuntzalaritza)  izena · Hitz, esaldi edo bestelako diskurtso-elementu bat kokatzen den testu orokorra, hari esanahia eta koherentzia ematen diona.

2.   izena · Fenomeno edo gertaera baten aurrekarien multzoa eta inguruko egoera, hura ulertu, interpretatu eta baloratzeko baliatzen dena.

Artikulurik faltan botatzen al duzu?

Osatu ezazu hurrengo galdetegia, zure eskaera lehenbailehen argitaratzen saiatuko gara


logo
gizapedia.org
Ausazko hitza