belarkara
Atzizkia: -kara
1. (botanika) adjektiboa · Landare batez mintzatuz, zurtoin biguna eta ez zurkara duena.
Gaztelaniaz: herbáceo
Loturiko hitzak
ahuakate1. Mexiko jatorria duen <i>Persea gratissima</i> zuhaitzaren fruitu jangarria, mami koipetsua eta hezur handia dituena.
ihi1. Juncus generoko landarea, hosto luze, mehe eta malgukoa, ur-bazter eta eremu hezeetan bizi dena.
txitxirio1. <i>Cicer arietinum</i>, urteroko landare lekaduna, hazi biribil jangarriak ematen dituena; landareak ematen dituen hazia.