belarkara
Atzizkia: -kara
1. (botanika) adjektiboa · Landare batez mintzatuz, zurtoin biguna eta ez zurkara duena.
Gaztelaniaz: herbáceo
Loturiko hitzak
ahuakate1. Mexiko jatorria duen <i>Persea gratissima</i> zuhaitzaren fruitu jangarria, mami koipetsua eta hezur handia dituena.
adaondu1. Zuhaitz edo zuhaixka bateko adarrak moztu, traba egiten duten edo patologia bat duten adarrak kendu edota fruitu-arbolen emankortasuna eta kalitatea hobetzeko egiten dena.
babalore1. Baba edo Vicia faba landarearen lorea.
2. Zentzu edo funts txikiko pertsona.