Kategoria: botanika
1. (botanika) izen · Quercus coccifera, artearen familiako zuhaitz txikia.
1. (botanika) izena · Enborraren barnean adarra ateratzen den lekuan sortzen den zuraren gune berezia, ingurukoa baino ilunagoa eta forma biribila izaten duena.
2. (botanika) izena · Adarra edo txortena ateratzen den enborraren edo zurtoinaren gunea.
1. (botanika) izena · Zuhaitz batek dituen adar nagusietatik bakoitza.
1. (botanika) izena · Zurtoin edo enbor batean, bi adabegien arteko tartea.
1. (botanika) aditza · Zuhaitz edo zuhaixka bateko adarrak moztu, traba egiten duten edo patologia bat duten adarrak kendu edota fruitu-arbolen emankortasuna eta kalitatea hobetzeko egiten dena.
1. adjektiboa · Animalia batez mintzatuz, adarrak dituena.
2. adjektiboa · Senar edo emazte bati buruz, ezkontideak beste batekin ibilita engainatu duena.
3. (botanika) adjektiboa · Zuhaitz edo zuhaixka bati buruz, adarrak dituena.
1. izen · Landare edo zuhaitzaren adar txikia.
2. (botanika) izen · Landaretik ateratzen doan adar berria.
3. (zoologia) izen · Animalien burutik ateratzen hasia den adarra.
4. izen · Animalien adar txikia.
5. izen · Eskuarearen hortz punta edo hortza bera.
6. (ipar) izen · Ileko txirikorda.
1. (botanika) izena · Lorezil edo estamineak faszikulu edo sortetan biltzearen fenomenoa.
1. (botanika) adjektiboa · Landareei buruz, hostorik ez duena.
1. (botanika) izen · Galburuko bizar zorrotz eta zakarra, gari alea estaltzen duena.
1. (botanika) izena · Arteak (Quercus ilex) dauden tokia.
2. (nekazaritza) izena · Artoa landatu den soroa.
1. (botanika) izena · Baba edo Vicia faba landarearen lorea.
2. izena · adjektiboa · Zentzu edo funts txikiko pertsona.
1. (botanika) izenondoa · Kimu eta ernamuinei buruz, enbor eta adar azpitik ateratzen dena.
1. (botanika) izen · Landare baten atal ugalkorra, hazi, sustrai edo kimu, hazi egiten dena beste landare bat sortu arte.
2. (irudizkoa) izen · Zerbaiten jatorria edo sorburua.
1. (botanika) aditza · Erroak edo sustraiak egin.
2. aditza · Toki edo orokorrean esparru jakin batean iraunkorki kokatu.
1. izena · Pertsona edo talde batek ustez zerbait gaitzesgarria egiteagatik duen seinale edo marka, pertsona haienganako bazterketa edo diskriminazioa eragiten duena.
2. (botanika) izena · Lorearen pistiloaren goialdea, polena jasotzen duena.
1. (botanika) izena · Haritzaren eta Quercus generoko beste zuhaitzen fruitua, txikia eta elipsoide formakoa.
1. aditz · Desatsegina, gorra edo nekeza den zerbait arindu edo goxatu.
2. (gastronomia) aditz · Elikagaiei buruz, azukrea edo beste gozagarri erantsi.
3. (botanika) aditz · Txertatu [landareak].
1. (botanika) izena · Landare batzuen hosto gorena.
1. (botanika) izen · Gariaren loreak eta fruituak biltzen dituen buruxka edo adartxoa.
1. (anatomia) izena · Gorputzaren atal edo organo baten luzakin edo apendizea.
2. (botanika) izena · Hosto baten ertz kurbatu edo biribildua.
1. (botanika) izena · Landare txikia eta haien multzoa, leku hezeetan bereziki harri eta egurraren gainean hazi eta zabaltzen dena, haietan geruza mehe, trinko eta irristakorra osatuz.
1. (botanika) aditza · Zuhaitz, zukaixka edo landare batek hostoak aldatu.
1. (botanika) izena · Juncus generoko landarea, hosto luze, mehe eta malgukoa, ur-bazter eta eremu hezeetan bizi dena.
1. (botanika) izena · Intxaurrondoaren (Juglans generoko zuhaitza) fruitua, oskol gogorrekoa eta barruan hazi jangarria duena.
2. izena · Intxaurrondoren fruituaren antzekoa den bestelako fruitua.
1. (botanika) izen · Euskal Herrian eta Europan arrunta den zuhaitza, hosto erorkorra duena, bereziki ezaguna bere azal gogorreko fruituagatik, intxaurra alegia, eta ematen duen zuragatik, bereziki arozgintzan er
1. (botanika) izena · Eremu edo toki batean dauden landare edo landare-espezieen multzoa.
1. (botanika) izena · Landare batzuen haziak gordetzen dituen zorro luzeska.
2. (botanika) izena · Delako zorroko hazia.
3. izena · Objektu luzeak eta zorrotzak, hala nola ezpatak eta labanak, sartzeko zorroa.
1. (botanika) (bizk) izen · Fragaria landare-generoko fruitu gorri txikia, bihotz forma duena.
1. (anatomia) izena · Gorputzak dituen irekigune eta barrurako hodietako bakoitza, hala nola entzunbidea, gernu-meatua eta sudur-meatuak.
2. (botanika) izena · Landare baten ehunetako zelulen artean geratzen diren zirrikituetako bakoitza.
1. (botanika) izena · Foeniculum vulgare izen zientifikoa duen landare aromatiko jangarria, unbela gisako infloreszentzia duena.
1. (botanika) izena · Gaztaina biltzen duen oskol arantzaduna.
1. (botanika) izena · Ficus sycomorus espezieko zuhaitza, masustondoen familiako, bereziki Afrikan zabaldua.
1. (botanika) izen · Sasi edo lahar eta antzeko landareez aski beterik dagoen eremua.
1. (botanika) izen · Zuhaixka txiki eta adartsua.
2. (botanika) izen · Direlako zuhaixken multzoa edo eremua, bestelako basa landareekin nahasirik.
1. (botanika) izen · Sastraka ugariko eremu edo lekua.
1. aditz · Erantsi, sartu, barneratu.
2. (botanika) aditz · Landare baten begi edo ernamuin bat beste landare baten adarrean ezarri, landare haren klon bat eskuratzearren.
3. (medikuntza) aditz · Txerto bat animalia edo pertsona bati eman, pertsona hori immunizatu eta gaixotasun jakin bat paira ez dezan.
1. (botanika) izena · Uretan edo oso gune hezeetan, hala nola aintzira, putzu eta urmaeletan, hazten den landarea.
1. (botanika) adjektiboa · Landareez eta haien zurtoinez mintzatuz, zuraren tankera edo taxua duena.
1. (botanika) izen · Landare baten lurpeko atala.
2. (botanika) izen · Hostoak eta loreak eusten dituen landare-atala.
3. (botanika) izen · Fruitu baten erdigunea.
4. izen · Zigarroa erretakoan geratzen den muturra.
Artikulurik faltan botatzen al duzu?
Osatu ezazu hurrengo galdetegia, zure eskaera lehenbailehen argitaratzen saiatuko gara
