elebakar
1. (hizkuntzalaritza) izena · adjektiboa · Pertsonez mintzatuz, hizkuntza bakar batean dakiena.
Gaztelaniaz: monolingüe [persona]
2. (hizkuntzalaritza) adjektiboa · Hizkuntza bakar batean dagoena edo egiten dena.
Gaztelaniaz: monolingüe [que está o se hace en una sola lengua]
Loturiko hitzak
alborakuntza1. Semantikoki esanahi bateratua osatzeko sintagmak eta esaldiak haien artean partikularik jarri gabe elkartzea.
azpieuskalki1. Euskalki nagusi baten bateko ezaugarri nagusiak atxikiz berezitasunak dituen tokiko hizkeren multzoa.
aditz-predikatu1. Aditz predikatibo batek eransten zaizkion osagarriekin batera osatzen duen perpausaren atala.