hizkuntzalaritza
Atzizkia: -tza
1. (hizkuntzalaritza) izena · Hizkuntza orokorrean nahiz hizkuntzak partikularrean, haien jatorria, bilakaera, egitura eta erabilera aztertzen dituen diziplina teoriko eta zientifikoa.
Gaztelaniaz: lingüística
Zer: zientziak
Loturiko hitzak
aditz bakun1. Beste hitz batzuetatik eratorri eta haiekiko elkarketaz osatzen ez den aditza.
zenbakarri1. Zenbatzeko edo horren elementuen kopurua zehazteko izateko gaitasuna duena.
2. Izen bati buruz, zenbatzaile batekin batera elkartu daitekeena.
unitate morfologiko1. Egitura bat osatu eta hari nolabaiteko tankera edo forma ematen dioten oinarrizko elementua.
2. Hitza osatzen duten oinarrizko elementuetako bakoitza, hala nola lexema edo erroak, morfemak, aurrizkiak, atzizkiak eta kasu-markak.