konstante
1. adjektiboa · Aldatzen ez dena.
Gaztelaniaz: constante [que no cambia]
2. adjektiboa · Iraunkorra, behin eta berriz gertatzen dena.
Gaztelaniaz: constante [permanente]
3. (matematika) izena · Balio finkoa duen kopuru, kantitate edo magnitudea.
Gaztelaniaz: constante [valor fijo]
Loturiko hitzak
integrazio-konstante1. Funtzio baten integral mugagabea kalkulatzean, jatorrizko funtzioari gehitzen zaion konstante zehazgabea, integrakizunaren funtzio jatorrizko guztien multzoa adierazteko.
funtzio konposatu1. Funtzio matematiko baten emaitzari beste funtzio bat aplikatuta sortzen den funtzioa.
poligono sinple1. Elkar ebakitzen ez duten zuzenkiek osatu eta barnean hutsunerik ez duen poligonoa.