konstante
1. adjektiboa · Aldatzen ez dena.
Gaztelaniaz: constante [que no cambia]
2. adjektiboa · Iraunkorra, behin eta berriz gertatzen dena.
Gaztelaniaz: constante [permanente]
3. (matematika) izena · Balio finkoa duen kopuru, kantitate edo magnitudea.
Gaztelaniaz: constante [valor fijo]
Loturiko hitzak
piramide-enbor1. Piramide baten oinarriaren eta horren alboko aldeak ebakitzen dituen plano baten artean dagoen gorputz geometrikoa.
batuketa finitu1. Batugai kopuru mugatu batekin egiten den batuketa.
albo-limite1. Funtzio matematiko bat hurbiltzen doan balioa, aldagai independentea balio jakin batera hurbiltzean, balio jakin hori baino txikiagoak edo handiagoak diren balioetatik.