Kategoria: matematika
1. (matematika) izena · Kartesiar diagrama batean, puntu batek duen koordenatu horizontala, dagokion lerro bertikaletik jatorrirako distantzia adierazten duena.
1. (matematika) izena · Koordenatu-sistema kartesiar batean, ardatz horizontala.
1. (matematika) izen · Zenbakiak eta balio ezezagunak edo aldagaiak adierazten dituzten letrak batuketaz, kenketaz, biderketaz, zatiketaz edo berreketaz loturik agertzen diren segida finitua.
1. (matematika) izena · Ikur edo sinbolo matematikoen segida esanguratsua.
1. izen · Zerbait adierazi edo irudikatzeko modua.
2. (matematika) izen · Funtzio matematiko edo datuen irudikapena.
1. (matematika) izen · Matrize bateko elementu bakoitzeko, dagokion errenkada eta zutabea kenduta, geratzen den matrizearen determinantea, bider -1 zenbakia ber elementuaren azpiindizeen batura eginda.
2. adjektiboa · Zerbaiti estu eta esentzialki loturik dagoena; zerbaiten osagarri beharrezkoa.
3. (hizkuntzalaritza) izena · Hizkuntza-elementu baten osagarria, hala nola adjektibo bat izen batekiko.
1. (matematika) izena · Elementu batzuen propietateak atxikitzen dituen funtzio lineal bati dagokiona.
1. (kimika) izena · Substantzia kimikoek beraien artean konbinatu eta konposatu kimikoak osatzeko propietatea.
2. (matematika) izena · Bi irudi geometrikoen arteko antzekotasun-erlazio lineal mota.
3. izena · Antzekotasuna, kidetasuna.
4. (biologia) izena · Espezie batzuen jatorri filogenetiko komuna.
5. (hizkuntzalaritza) izena · Hizkuntza batzuek elkarrekin partekatzen duten jatorria, gramatika edo bestelako ezaugarrien multzoa.
1. (matematika) (estatistika) izen · Beste aldagai baten mendean jartzen ez den aldagaia, beste aldagai batzuk eragiten dituena eta berez aldatu edo ikertzaileak kontrolatzen duena.
1. (matematika) izen · Beste aldagai baten eta batzuen balioen araberako balioak hartzen dituen aldagaia.
1. (matematika) izena · Balio zenbakarri, bakan eta isolatuak hartzen dituen aldagaia.
2. (estatistika) izena · Balio ezberdin gutxi har ditzakeen aldagai estatistikoa; adibidez seme-alaba kopurua familia batean eta ikasturte batean ikasle batek gainditu gabe utzi duen irakasgai kopurua.
1. (matematika) izen · Aldagaien arteko erlazioei buruz, beste inongo aldagai baten mendean ez dagoen aldagaia, eta beraz balio finkoa duena edo kontrolatu daitekeena.
1. (matematika) izena · Tarte mugatu batean balio kopuru infinitua hartzen duen aldagaia.
2. (estatistika) (estatistika) izena · Balio ezberdin asko, teorian infinituraino, har ditzakeen aldagai estatistikoa.
1. (matematika) izen · Elementu desberdinen zerrenda batetik osatzen diren multzoetako bakoitza, elementu kopuru jakin batez osatuak, elementurik errepikatu gabe eta ordena aintzat harturik.
1. (matematika) izenondoa · Poligono bati buruz, alde guztiak berdinak dituena.
1. (matematika) izen · Funtzio matematiko bati buruz, aldagai askea eta independentea aldatzen dituen funtzioa, y=f(x) funtzio bati x=f(y) funtzioa alegia.
1. (matematika) izena · Proportzionaltasun alderantzizko.
1. aditzondo · Analisia edo metodo analitikoa erabiliz.
2. (matematika) aditzondo · Analisi matematikoaren adierazpenak erabiliz.
1. (matematika) izena · Alde bat partekatu eta beste aldeak zuzen berean dauden angeluetako bakoitza, bi angeluak batera 180 graduko angelua osatzen duten eran.
1. (matematika) izena · Beste angelu baten ondoan jarrita edo haren neurriarekin batuta, angelu laua, 180 graduko angelua alegia, osatzen duen angelua.
1. (matematika) izena · Esfera batean bi zirkulu maximoen ebaketaz sortzen den angelua.
1. (matematika) izena · Erpina kurba batean duen eta aldeak kurba horretako kordak diren angelua.
1. (matematika) izena · 90-180 gradu bitarteko angelua.
1. (matematika) izena · Figura geometriko batean, beste angelu baten neurri berdina duen angelua.
1. (matematika) izena · Beste angelu baten neurriarekin gehituta eta horrekin alderatuta, 360 graduko neurria ematen duen angelua.
1. (matematika) izena · Arkua erlojuaren berezko zentzuan biratzen denean suertatzen den angelua, zeinaren neurria negatibotzat hartzen den.
1. (matematika) izena · Beste angelu baten ondoan jarrita edo haren neurriarekin batuta, angelu zuzena, 90 graduko angelua alegia, osatzen duen angelua.
1. (matematika) izena · 90 gradu baino gutxiago duen angelua.
1. (matematika) izenondoa · Poligono edo solido bati buruz, angelu guztiak berdinak dituena.
1. (matematika) izenondoa · Poligono edo beste figura geometriko bati buruz, angelu guztiak zorrotzak dituena.
1. (matematika) izenondoa · Triangelu bati buruz, angelu bat zuzena duena.
2. (matematika) izenondoa · Koadrilatero bati buruz, lau angelu zuzenak dituena.
1. izenondo · Elementu bakun batzuk biltzen dituena bere barruan.
2. (matematika) izenondo · Zenbaki oso bati buruz, hura beste zenbaki oso batekin bidertuz kalkulatzen den zenbakia.
1. (matematika) izena · Funtzio bati buruz, deribatua eginez hura emaitza duen funtzioa.
1. izena · Zerbait zertarako eta nola erabiltzen den.
2. izena · Zerbait abian, indarrean edo praktikan jartzea.
3. (informatika) izena · Erabilera praktiko jakina duen programa informatikoa.
4. (matematika) izena · Bi multzoen arteko erlazioa, zeinaren arabera multzo bateko elementu orori beste multzoko elementu bakar bat dagokion.
1. (matematika) izena · Poligono erregular batean, zentrotik alde bakoitzera dagoen zuzenkia eta horren luzera, zentrotik alde bakoitzeko erdiko puntura dagoen distantziarekin bat datorrena.
2. (matematika) izena · Piramide erregular batean batean, erpinetik abiatzen diren aurpegiak eratzen dituzten triangeluetako altuera.
3. (matematika) izena · Piramide-enbor erregular bateko alboko aurpegietako altuera.
1. (matematika) izena · Hiperbola batean, ardatz nagusiaren edo erpinak lotzen dituen zuzenkiaren erdibitzaileko zuzenkia, zeina zenbat eta handiagoa izan orduan eta hiperbola eszentrikoagoa sortzen duen.
2. (matematika) izena · Plano konplexuan, ordenatuen ardatza.
1. (matematika) izena · Elipse batean, zentrotik perimetrora fokotik igaroz luzatzen den segmentua eta horren luzera.
2. (matematika) izena · Hiperbola batean, zentrotik hiperbolaren erpin bietako bakoitzera dagoen segmentua eta horren luzera.
1. (matematika) izena · Kurba batera gero eta gehiago hurbiltzen doan lerro zuzena, hura inoiz ukitu gabe.
1. (matematika) aditzondo · Asintota bati jarraiki, hau da, balio batera gero eta gehiago hurbilduz baina horretara sekula heldu gabe.
2. (estatistika) aditzondo · Lagin tamaina handietarako.
1. (matematika) izen · Beste matrize bati buruz, elementutzat matrize hartako elementuen balioen aurkakoak, kontrako zeinuarekin alegia, dituen matrizea.
1. (matematika) izen · Beste zenbaki bati buruz, harekin batuketa eginez 0 ematen duen zenbakia; beste zenbaki kontrako zeinua duen zenbakia.
1. (matematika) izena · Zuzen bat haren puntu batetik ebakitzean, alde banatara luzatzen diren zuzenerdietako bakoitza, bestearekin jatorri-puntua eta zuzena partekatzen dituena.
1. izenondo · Pertsona bati buruz, auzo berekoa.
2. (matematika) izenondo · Ondoko, albokoa.
1. (matematika) izena · Baloreak (akzioak eta orokorrean finantza-titulu negoziagarriak) saldu eta egiten diren merkatua, eskariaren eta eskaintzaren arabera haiei buruzko kotizazioak zehazten dituena.
1. (matematika) izen · Triangelu bateko hiru erdibidekoek bat egiten duten puntua.
2. (fisika) izen · Grabitate-zentroa.
1. (matematika) izena · Poligono sinple batean ondoz ondoko bi aldeen artean poligonoaren barne aldean osatzen den angelua.
1. (matematika) izena · Batuketa batean, batu egiten diren zenbaki edo adierazpenetako bakoitza.
1. (matematika) izena · Zenbaki edo termino kopuru finitu edo infinitu baten batuketa adierazten duen eragile edo ikurra.
1. (matematika) izena · Batugai kopuru mugatu batekin egiten den batuketa.
1. (matematika) izena · Segida bateko gai kopuru mugatu edo finitu baten batuketa.
1. (matematika) adjektiboa · Batuketaz garatu edo egiten dena.
1. (matematika) izena · Infinitu batugai biltzen dituen batuketa batez mintzatuz, infinitu ez den emaitza.
1. (matematika) izena · Segida bateko gai kopuru finitu baten batura.
1. (matematika) izen · Balio, aldagai edo funtzio bat ber bi egitearen emaitza.
1. (matematika) aditz · Zenbaki edo adierazpen aljebraiko ber bi egin; karratura edo bi zenbakira jaso.
1. (matematika) izena · Errazak izteagatik, ebazteko integrazio-metodoren bat garatu beharrik ez duen integrala.
1. (matematika) izena · Zenbaki bat bere balioarekin behin eta berriz hainbat aldiz biderkatzeko eragiketa matematikoa.
1. (matematika) izena · Berreketa batean, hainbat aldiz behin eta berriz bere balioarekin biderkatu beharreko zenbakia.
1. (ipar) aditza · Gehitu, erantsi.
2. (matematika) aditza · Zenbaki bat bere balioarekin behin eta berriz hainbat aldiz biderkatu.
1. (matematika) izena · Berreketa izeneko eragiketa matematikoaren emaitza.
1. (ipar) izena · izena · Berretu, gehitu edo erantsi alegia, egiten duena.
2. (matematika) izena · Berreketa batean, zenbaki bat bere balioarekin biderkatu beharreko aldi kopurua.
1. (matematika) izena · Bessel-en ekuazio diferentzialaren soluzio kanonikoak diren funtzioetako bakoitza.
1. (matematika) izena · Biderkaketa batean, biderkatu egiten diren zenbaki edo adierazpen matematikoetako bakoitza.
1. (matematika) izena · Zenbaki edo adierazpen matematiko bat hainbat aldiz batu egiten duen eragiketa matematikoa.
1. (matematika) izena · Biderkatu beharreko zenbakia edo adierazpena.
1. (matematika) adjektiboa · Biderkaketaz garatu edo egiten dena.
1. (matematika) izena · Zenbaki edo termino kopuru finitu edo infinitu baten biderketa adierazten duen eragile edo ikurra.
1. (matematika) izena · Beste zenbaki edo adierazpen bat, biderkakizuna, biderkatzen duen zenbakia edo adierazpen matematikoa.
2. (ekonomia) izena · Aldagai ekonomiko batean izandako aldaketak beste aldagai batean eragiten aldaketaren neurria.
1. (matematika) izen · Zenbaki bat beste zenbaki batek adierazten duen adina aldiz gehitzen duen eragiketa matematikoa.
1. (matematika) izena · Bigarren mailako polinomio bat zerora berdinduta suertatzen den ekuazioa.
1. (matematika) izena · Bigarren mailako ekuazio osatugabe.
1. (matematika) izena · Gai independente edo konstanterik ez duen bigarren mailako ekuazioa.
1. (matematika) izena · Binomiokoa, binomio bati dagokiona.
1. (matematika) izen · Bi gaiko polinomioa; adibidez 4x-2y.
1. (matematika) adjektiboa · Bi parametro dituena.
1. (matematika) izen · Funtzio matematiko bat definiturik dagoen edo existitzen den aldagai askeen balioen multzoa.
1. (matematika) izen · Aldagai anitzeko funtzio matematiko bati buruz, aldagai bakar bati buruz kalkulatzen den deribatua, beste aldagai guztiak konstante atxikiz.
1. izen · Desberdina izatearen egoera.
2. (matematika) izen · Bi adierazpen aljebraikok edo bi kopuruk balio desberdinak dituztela adierazten duen adierazpen matematikoa.
1. (matematika) izena · Figura geometriko batean ondokoak ez diren erpinak lotzen dituen zuzenkia.
1. (matematika) izena · Matrize eta determinante bati buruz, errenkada eta zutabe mailak berdinak dituzten elementuen multzoa.
1. (matematika) izena · Puntuak, funtzioak eta bestelako objektu matematikoak koordenatu kartesiarren bitartez adierazi eta irudikatu egiten dituen diagrama.
1. (matematika) izena · Zirkunferentzia batean, zentrotik igaro eta muturrak zirkunferentzian dituen zuzenkia.
2. (matematika) izena · Delako zuzenkiaren luzera.
1. (matematika) izenondo · Bi multzo edo gehiagori buruz, elementu komunik gabekoa.
1. (matematika) adjektiboa · Puntu edo objektu bati buruz, beste batzuetatik distantzia berera dagoena.
1. (matematika) izena · Distantziakidea denaren edo beste puntu edo objektuetatik distantzia berera dagoenaren nolakotasuna.
2. (hedaduraz) izena · Bi aurkako jarrera edo iritziei buruz, bataren edo bestearen alde ez egitea.
1. (matematika) izena · Geometrian, bi lerro, figura edo azalerak bat egiten duten puntuetako bakoitza.
1. (matematika) izen · Bi gainazalen arteko ebakidurari dagokion kurba.
1. (matematika) izen · Lerro, azalera edo gorputz bi edo gehiago ebaki edo gurutzatzen diren puntua.
1. izenondo · izen · Ebaki egiten duena.
2. (matematika) izen · izenondo · Geometrian, bereziki, beste lerro bat zeharkatzen duen lerroa.
1. (matematika) izena · Matematika edo beste jakintza-arlo bateko problema bati buruz, ebatz daitekeena.
1. (matematika) izena · Matematikan edo beste jakintza-arlo batean ebazpide eta soluziorik baduen problemaren nolakotasuna.
1. (matematika) izen · Unitate edo ostasun bat zati ehun eginez sortzen den zati edo neurrietako bakoitza.
1. (matematika) izena · Bi adierazpen matematikoen berdintza, non ezezagun bat edo gehiago dauden.
1. (matematika) izena · Ezezaguna polinomioen zatiketa bateko izendatzailean duen ekuazioa.
1. (matematika) izena · Ezezaguna berreketa bateko berretzaile gisa duen ekuazioa, oinarri konstantearekin.
1. (matematika) izena · Ezezaguna erro-ikur baten barnean edo zatiki batez berretuta duen ekuazioa.
1. (matematika) izena · ax+b=0 erako ekuazioa, non x ezezaguna den; orokorrago, AX=b motako ekuazioa, non A konstanteeen bektore bat eta X ezezagunen bektore bat den.
1. (matematika) izena · Ezezagun batzuk biltzen dituen ekuazio linealen multzo bat, era matrizialean adierazi eta ebatzi daitekeena.
1. (matematika) izena · Ezezaguna logaritmo bateko oinarri edo argumentu gisa duen ekuazioa.
1. (matematika) izena · Ekuazio-multzo finitu bat, non ekuazio guztiak batera batetzen dituzten ezezagunen soluzioak bilatu behar diren.
1. (matematika) izenondoa · Zuzen edo plano batekiko angelu zuzena osatzen duena.
1. (matematika) izena · Beste zuzen edo plano batekiko elkarzut izan edo angelu zuzena osatzen duenaren nolakotasuna.
1. (matematika) izena · Eragiketa matematiko batean aplikatzen den zenbaki edo balioetako bakoitza.
1. (matematika) izen · Emandako zenbaki edo adierazpen bati edo batzuei kalkulu jakin batzuk aplikatzea.
1. izena · adjektiboa · Eragin, sustatu edo bultzatu egiten duena.
2. izena · adjektiboa · Eragin edo sorrarazi egiten duena.
3. (zuzenbidea) izena · Zerbait egitera, bereziki delitu bat, bultzatzen duen pertsona edo erakundea.
4. (matematika) izena · Eragiketa matematiko jakin bat adierazten duen ikurra.
1. izena · izenondoa · Erdibitu edo bitan zatitzen duena.
2. (garraioa) izena · Aurkako norabide duten bi errei dituen errepide batean, bi erreiak banatzen dituen egitura finkoa.
3. (matematika) izena · Zuzenki edo poligono bateko alde baten erdiko puntutik alde banatara luzatzen den zuzen elkarzut edo perpendikularra.
1. izen · Zerbaiten erdian dagoen gunea.
2. (matematika) izen · Irudi geometriko bateko erdiko puntua.
3. (irudizkoa) izen · Eztabaida batean nagusi edo funtsezkotzat hartzen den gaiaren lehentasunezko kokapena; delako gaia bera.
1. (matematika) izena · Bi aldagai lotzen dituen y=a+bx zuzen erako funtzio matematikoa.
1. (matematika) izena · Bi zuzen ebakitzean sortzen diren lau angeluetatik aurkakoak diren neurri bereko angeluetako bakoitza.
1. adjektiboa · Erregela edo arau bati jarraitzen diona.
2. adjektiboa · Tarteka edo aldiro gertatzen dena, tarte edo aldi horiek berdintsuak izanik.
3. adjektiboa · Gorabehera handirik gabekoa.
4. (matematika) adjektiboa · Geometrian, alde berdinak dituena.
5. (erlijioa) adjektiboa · Klero edo ordena erlijioso bati buruz, erregela bat jarraitzen duena.
1. (matematika) izena · Laukizuzen.
2. (aldaera) izenondoa · Angeluzuzen, errektangular.
2. (matematika) izenondoa · Errektangelu edo laukizuzen formakoa.
1. (matematika) izen · Elementu desberdinen zerrenda batetik osatzen diren multzoetako bakoitza, elementu kopuru jakin batez osatuak, ordena kontuan harturik eta elementu horiek errepikatu daitezkeela.
1. (matematika) izen · Elementuen zerrenda bat ordenatzeko eretako bakoitza, elementu horietako batzuk berdinak eta bereizezinak direnean.
1. (matematika) izen · Zenbaki bati aplikatzen zaion eragiketa matematiko bat, non horren emaitza ber bi edo horren karratua kalkulaturik, hasierako zenbakia, zeinaren erro karratua kalkulatu nahi den, ematen duen.
1. (matematika) izen · Zenbaki bati aplikatzen zaion eragiketa matematiko bat, non horren emaitza ber hiru kalkulaturik, hasierako zenbakia, zeinaren erro kubikoa kalkulatu nahi den, ematen duen.
1. (matematika) izen · Erroketa adierazteko ikur grafikoa, zeinaren azpian errokizuna eta gainean errotzailea (2 denean ezik, orduan ez baita beharrezkoa) jartzen diren.
1. (matematika) izen · Erroketa izeneko eragiketa matematikoaren emaitza.
1. (matematika) izen · Eragiketa matematikoa, zeinak errokizun eta errotzaile baterako, non errodura edo haren emaitza errodura ber errotzailea eginda errokizuna ematen duen zenbakia den; berreketaren alderantzizko
1. (matematika) izen · Erroketa izeneko eragiketa matematikoan, erro ikurraren azpian agertzen den zenbakia, zeinaren erroa kalkulatu nahi den.
1. (matematika) izen · Erroketa izeneko eragiketan, errokizuna lortzeko erroketaren emaitza zenbatgarrenera berretu behar den adierazten duen zenbakia.
1. izena · Laua den zerbaiten muga eta horren aurreko gunea.
2. (matematika) izena · Poliedro bateko bi aurpegik bat egiten duten lerroa.
3. (matematika) izena · Grafo bateko bi nodo lotzen dituen erlazioa.
1. (matematika) izena · Magnitude bat bider konstante bat egitean gertatzen den aldagai-aldaketa, maiz unitate-aldaketa batekin loturik agertzen dena.
1. (matematika) izena · Balio bat biderkatzen duen konstantea.
2. (matematika) izena · Bi irudi antzekoen arteko arrazoi- edo erlazio-konstantea.
3. (kartografia) izena · Mapa bateko distantziatik distantzia errealera aldatzeko biderkatu beharreko konstantea.
1. (matematika) izena · Elementu batzuk biltzen dituen multzo bat, haiekin osaturiko elementu-bikoteetarako haien arteko distantzia adierazten duen funtzio bat definitzen den.
1. (estatistika) (matematika) izena · Eredu matematiko edo estatistiko bateko parametroek har ditzaketen balioen multzoa.
1. (matematika) izen · Estokastiko, ziurgabe edo zorizkoa denaren nolakotasuna.
1. izena · Arian dagoen zerbait gelditzea; gelditze horren ondorioa.
2. Zerbait eten edo haustea eta horren ondorioa.
3. (medikuntza) izena · Hernia.
4. (matematika) izena · Funtzio baten ez-jarraututasuna puntu jakin batean.
1. (matematika) izena · Ardatz ortogonalak dituen erreferentzia-sistema batean, ardatz ortogonal horietako bakoitza beste erreferentzia-sistema ortogonal batekiko norabidea zehazten duen hiru angeluetako bakoitza.
1. izena · Fenomeno edo aldagai batean eragiten duen elementua.
2. (matematika) izena · Biderkatu egiten diren zenbaki edo adierazpen matematikoetako bakoitza.
1. (matematika) izena · Zenbaki edo adierazpen algebraiko batzuei buruz, haietako bakoitza bidertzen duen faktore edo biderkagaia; adibidez, 6x eta 9x adierazpenen faktore komuna 3x da.
2. (matematika) izena · Adierazpen algebraiko edo polinomio batean, haren terminoak biderkatzen dituen faktore konstantea; adibidez, 4x+6xy polinomioan 2x faktore komuna da.
1. (matematika) izena · Adierazpen algebraiko baten faktorizaziotik ateratzen den faktore eta gai lineala, a+xb erakoa.
1. (matematika) (finantzak) izena · Finantzetara aplikaturiko matematika, bereziki interes eta errentagarritasunen kalkulua garatzen duena.
1. (matematika) izena · Elipse edo hiperbola batean, fokuen arteko distantzia.
2. (argazkilaritza) izena · Argazki- edo bideo-kamera batean leiarren eta plano fokalaren arteko distantzia, zeinaren bitartez ikus-angelua ezartzen den.
1. (matematika) izena · Tarte batean edo bere izate-eremu osoan, aldagai independenteak gora egin ahala goraka doan funtzioa.
1. (matematika) izen · Aldagai askearen tarte batean jauzi eta etenik ez dituen funtzioa.
1. (matematika) izena · Grafikoki irudikatuta, s edo sigma letretako forma duen aldagai bakarreko funtzio matematikoa.
1. (matematika) izena · Polinomio batean, konstantea edo 0 mailako monomioa den gaia.
2. (lokuzioa) izena · Ekuazio batean, alde batean bakanduta geratzen den konstantea.
1. aditzondoa · Behar edo komeni dena baino gehiago edo neurri handiagoan.
2. (matematika) aditzondoa · Balio zehatz bat baino handiagoa den zenbaki batera biribilduz.
1. (matematika) izena · Euklidesen postulatuetatik eratortzen den geometria, espazio fisiko arrunta egunerokoan hautematen dugun bezala irudikatzen duena.
1. (matematika) izena · Gainazal osoa edo horren zati bat kurbatua duen gorputz geometrikoa.
1. (matematika) izena · Espazioan gainazal batek mugatu eta bolumena hartzen duen irudi geometrikoa.
1. (matematika) izena · Alde poligonalak dituen gorputz geometrikoa.
1. (matematika) Periodoa ez duen eta beraz zatiki parte mugatua duen zenbaki hamartarra, zatiki bidez adieraz daitekeena.
1. nautika · izena · Ardatz baten inguruan biratzen duten hegalek osaturiko tresna, ontzietan eta hegazkinetan ura eta airea bultzatu eta horrela haiek mugiarazteko erabiltzen dena.
2. (matematika) izena · Bere tangenteek ardatz batekiko angelu konstantea duten kurba.
1. (matematika) izenondoa · Heptagono edo zazpi aldeko poligono baten forma duena.
1. (matematika) izenondoa · Hexagono edo sei aldeko poligono baten forma duena.
1. (matematika) izen · Gutxienez balio ezezagun edo zehazgabe bat jasotzen duten bi adierazpen aljebraikoen arteko desberdintza, handiago, handiago edo berdin, txikiago edo txikiago berdin zeinuen bitartez, ezezag
1. izena · Zerbait inguratzen duen eremua.
2. izena · Giza eta gizarte fenomeno bat eragiten duten faktore sozial, ekonomiko eta kulturalen multzoa.
3. (biologia) (kimika) izena · Fenomeno kimiko edo biologiko bat garatzen den kanpoko kondizio edo faktoreen multzoa.
4. (matematika) izena · Puntu bat eta horren inguruan dagoen multzo ireki bat biltzen dituen espazioaren zatia.
1. izen · Pertsona, talde edo erakunde batean proposatu edo adostutako proiektu batean parte hartzeko aurreikuspena, asmo, nahia edo konpromisoa gauzatzea, ekarpen konstruktiboak eginez.
2. (matematika) izen · Beste baieztapen batetik logikaz eta egiaz eratortzen den baieztapena.
1. (matematika) izen · Integratu egiten den funtzio matematikoa, integral ikurraren ondoren azaltzen dena.
1. (matematika) izen · Bi dimentsioko eremu batean definitzen den integrala, besteak beste azalera baten gaineko bolumena kalkulatzeko erabiltzen dena.
1. (matematika) izen · Integrazio-eremuetako bat infinitua duen, integrazio-eremuko balioetako batean integrakizunak balio infinitua hartzen duen edo integrazio-eremuan jarraitua ez den funtzio baten integrala.
1. (matematika) izen · Integrazio-eremu jakinik gabeko funtzio baten integrala, integrakizunaren jatorrizko funtzioa ematen duena.
1. (matematika) izen · Integrazio-eremua definitua duen funtzio baten integrala.
1. (matematika) izen · Funtzio baten integrala kalkulatzen den balio-tartea edo eremua.
1. (matematika) izen · Funtzio baten integral mugagabea kalkulatzean, jatorrizko funtzioari gehitzen zaion konstante zehazgabea, integrakizunaren funtzio jatorrizko guztien multzoa adierazteko.
1. (matematika) izena · Funtzio lineal batean, aldagai independenteek balio nulua dutenean aldagai dependenteak hartzen duen balioa.
1. (matematika) izena · Funtzio matematiko batek balio konstante bat hartzen dueneko espazioko puntuen multzoa.
1. (matematika) izenondoa · Figura plano bati buruz, forma desberdina izaniki, beste baten perimetro berdina duena.
2. (matematika) izenondoa · Isoperimetriari dagokiona.
1. (matematika) izenondoa · Luzera bereko bi alde dituen poligonoa.
1. (matematika) izen · Funtzio matematiko bati buruz, funtzioa definiturik dagoen edo existitzen den aldagai askeen balioen multzoa.
1. izen · izenondo · Izendatu egiten duena.
2. (matematika) izen · Matematikan eta zatiki bati buruz, unitatea zenbat zatirekin egiten den adierazten duen zenbakia, zatikiaren marra azpian jartzen dena.
1. (matematika) izena · Zatiki batzuez mintzatuz, haiek partekatzen duten izendatzaileetako bakoitza.
1. (matematika) izena · Zatiki jakin batzuez mintzatuz, haie izendatzaileen multiplo komun txikiena, haien batuketa edo kenketa ahalik eta modu laburrenean emateko erabiltzen dena.
1. izen · Zerbaiten iturburua edo hasiera.
2. izen · Pertsona bati buruz, haren sorlekua, herria, etnia edo arbasoak.
3. izen · Zerbaiten kausa, abiapuntua edo printzipioa.
4. (matematika) izen · Koordenatu-sistema batean, zero edo abiapuntu. Kartesiar diagrama batean, ardatzek ebakitzen duten puntua.
1. (matematika) izena · Magnitude bati konstante bat gehitu edo kentzean gertatzen den aldagai-aldaketa.
1. (matematika) izen · Deribatuta, aurrez ezarritako funtzio bat ematen duen funtzioa.
1. (matematika) izena · Poligono sinple batean, alde baten eta ondoko alde baten luzapenaren artean osatzen den angelua.
2. (matematika) izena · Zirkunferentzia bati buruz, erpina zirkunferentziatik kanpo eta bi aldeak zirkunferentzia ebaki edo ukitzen duten angelua.
1. (matematika) izena · Lau aldeak berdinak, beraien arteko angelu zuzenekin, dituen koadrilateroa.
2. (matematika) izenondoa · Balio bat balio berarekin biderkatuta.
3. (matematika) izena · Delako biderkaketaren emaitza.
4. (matematika) izenondoa · Azalera-neurri batean, luzera-neurri bati dagokion laukiaren azaleraren neurrikoa.
1. (matematika) izena · n elementuko bi multzoen n bidern matrize erako antolamendua, non errenkada eta zutabe bakoitzean elementuak behin bakarrik agertu eta gelaxka guztietan elementu-bikote ezberdinak diren.
1. (matematika) izena · n elementu ezberdin dituen n bider n matrizea, non elementuak erreknada eta zutabe bakoitzean behin bakarrik agertzen diren.
1. (matematika) izen · Zenbaki edo adierazpen aljebraiko bat ber bi egin.
1. (matematika) izena · Kenkizun izeneko kopuru bati kentzaile izeneko kopuru bat kentzeko eragiketa matematikoa.
1. (matematika) izena · Kenketa batean, beste kopuru bat, kentzailea alegia, kentzen zaion hasierako kopurua.
1. izena · Zerbait edo norbaiti zerbait kentzen diona.
2. (matematika) izena · Kenketa batean, hasierako kopuru bati kentzen zaion kopurua.
1. (matematika) izenondoa · Koadrangelu forma dituena; lau angelu dituena.
1. (matematika) adjektiboa · Adierazpen aljebraiko batean, ber bi egiten duena, bereziki berretzaile handien gisa.
1. (matematika) izena · Ekuazio linealen sistema batean, sistemako aldagaien koefizienteak, gai independenterik gabe, jasotzen dituen matrizea.
1. (matematika) izenondo · Konbinatoria izeneko matematika adarrari dagokiona edota horren emaitza gisa azaltzen dena.
1. (matematika) izen · Elementu desberdin eta bereizgarrien zerrenda batetik osa daitezkeen multzoetako bakoitza, elementu kopuru jakin batekin eta ordena aintzat hartu gabe.
1. (matematika) izen · Biraketa-ardatza oinarriarekiko perpendikularra ez duen konoa.
1. (matematika) izena · Trapezio angeluzuzen bat altuerarekin bat datorren aldearen inguruan biratzean sortzen den gorputz geometrikoa.
1. adjektiboa · Aldatzen ez dena.
2. adjektiboa · Iraunkorra, behin eta berriz gertatzen dena.
3. (matematika) izena · Balio finkoa duen kopuru, kantitate edo magnitudea.
1. (matematika) izen · Plus zeinuari buruz, minus zeinua, edo alderantziz, minus zeinuari buruz plus zeinua.
1. (matematika) (pluralean) izen · Puntuak planoan edo bi aldagairi dagokien puntu eta funtzioen irudikapena bi balioren bitartez, eskala gisa jarritako bi ardatz perpendikularretan, bata horizontala eta bestea bertikala.
1. (matematika) izen · Koordenatu-sistema bateko lerroetako bakoitza, non balioak, tarteak edo kategoriak ezartzen diren modu ordenatuan, beste ardatzetako balioekin batera elementuak kokatu edo zehazteko.
1. (matematika) aditz · Zenbaki edo adierazpen aljebraiko bat ber hiru egin.
1. (matematika) izena · Kurba batek lerro zuzenetik duen desbideratzea.
2. (matematika) izena · Gainazal kurbatu batek plano batetik duen desbideratzea.
1. (matematika) izena · Kapitulu izeneko infloreszentzia batean lore txiki asko biltzen dituen landarea.
1. (matematika) izena · Lau aldeko poligonoa.
2. (matematika) Lau alde berdinak eta lau angelu zuzenak dituen poligonoa.
2. izenondo · Delako poligonoaren forma duena.
1. (matematika) izena · Lau angelu zuzen dituen eta lau aldeak binaka paraleloak dituen lauki edo koadrilateroa.
2. izenondoa · Delakoaren forma duena.
1. (matematika) izen · Baldintza edo propietate jakin bat, hala nola objektu geometriko baterako distantzia zehatz bat izatea, betetzen duten plano edo espazioko puntuen multzoa.
1. izena · Elkarren segindan jarritako gauzen zerrenda.
2. izena · Ikur edo letren segida horizontaletako bakoitza.
3. izena · Saila, maila.
4. izena · Errepideetan markatzen diren marra luze jarraitu edo ez-jarraituetako bakoitza.
5. (matematika) izena · Dimentsio bakarra duen objektu geometriko jarraitua.
1. (matematika) izena · Abiapuntu eta helmuga berdinak dituen lerro geometrikoa.
1. (matematika) izena · Une oro norabidez aldatzen doan lerroa.
1. (matematika) izena · Bere ibilbide osoan norabide berean doan lerroa.
1. (matematika) izen · Integrazio-eremutzat kurba bat hartzen duen integrala, besteak beste kurba horren luzera kalkulatzeko erabiltzen dena.
1. (matematika) izena · 10 zenbakia oinarri duen logaritmoa.
1. (matematika) izena · e zenbakia oinarritzat duen logaritmoa.
1. (matematika) izena · e zenbakia oinarri duen logaritmoa.
1. (informatika) izena · Prozesagailuak aginduak exekutatzeko behar diren zuzeneko aginduak emateko lengoaia edo kodea.
2. (matematika) izena · Makina-lengoaian idatzitako kode-multzoa.
1. izena · Eremu edo egitura batek horizontalarekin duen inklinazioa, gorantz nahiz beherantz.
2. (matematika) izena · Lerro baten zuzen ukitzaileak puntu batean lerro horizontalarekin osatzen duen angeluaren neurria.
3. (ipar) izena · Babesa.
1. (matematika) izena · Errenkada eta zutabe kopuru jakinetan zehar modu ordenatuan, errenkada eta zutabe bakoitzak adierazten duten kokapenaren arabera, zerrendaturiko zenbaki edo datu multzoa.
2. (teknologia) izena · Trokel batean, puntzoia beheratzen denean, azpian jotzen den pieza, trokelatu beharreko xaflari nahi den forma ematen diona.
3. (biologia) izena · Organismo bateko zelulak murgiltzen diren ingurune fisiologikoa.
1. (matematika) izena · Errenkada eta zutabe kopuru berdinak dituen matrizea.
1. (matematika) izena · Ekuazio linealen sistema batean, ezezagunen koefizienteak eta gai konstantea biltzen dituen matrizea.
1. (matematika) aditzondoa · Matrizeak baliatuz; matrize bitartez adieraziz.
1. (matematika) izen · Beste aldagai batek hartzen dituen balioen arabera aldatzen den aldagaia.
1. (matematika) aditza · Zerbait ahalik eta maila gutxienekora edo neurri txikienera ekarri; delako maila edo neurria kalkulatu.
1. (matematika) izena · Gai bakarreko polinomioa; adibidez 4x.
1. (matematika) izen · Zenbaki osoen multzo baterako, zenbaki guzti horien zenbaki multiploak diren zenbaki guztietan txikiena, bereziki zatikien arteko batuketa eta kenketetan erabiltzen dena.
1. (matematika) izena · Egoera jakin batean aintzat hartutako elementu guztiek osatzen duten multzoa; delako elementu guztien zerrenda.
1. (matematika) izenondo · Zenbaki bati buruz, zero baino txikiagoa dena.
2. izenondo · Kaltegarri edo desegokitzat hartzen dena.
3. (fisika) izenondo · Elektroiak jasotakoan sortzen den karga elektrikoa nahiz karga elektriko hori duen elementua.
4. izen · izenondo · Ezezko emaitza ematen duena.
5. (argazkilaritza) izen · Argiak eta ilunak alderantzizkatuak dituen pelikula.
1. (matematika) izen · Zortzi aldeko poliedroa, erregularra nahiz irregularra.
1. (matematika) izenondoa · Oktogono edo zortzi aldeko poligono baten forma duena.
1. (matematika) izena · Erpina eta alde bat partekatzen duten angelu bietako bakoitza.
1. aditza · Zerbait emaitza onenarekin burutzeko modua bilatu eta garatu.
2. (matematika) izena · Funtzio baten balio handiena ematen duten aldagaien balioa bilatu.
1. (matematika) izena · Ekuazio-sistemak ebazteko teknika, non ezezagunak bakandu eta horren balioak beste ekuazioetan ordezkatzen diren banaka, azken ezezagunaren soluzioa eta atzera beste soluzioak ere lortzeko.
1. (matematika) izena · Kartesiar diagrama batean, koordenatuen jatorritik luzatzen den ardatz horizontala, non x balio edo abzisa ezberdinak kokatzen diren.
1. (matematika) izena · Objektu erreal edo matematiko bat definitu eta zehazten duten datuetako bakoitza.
1. (matematika) izenondoa · Pentagono edo bost aldeko poligono baten forma duena.
1. (matematika) izena · Bost gai dituen polinomioa.
1. (matematika) izena · Kurba edo figura geometriko bat mugatzen duen lerroa.
2. izena · Zerbaiten ingurune edo kanpoalde hurbila.
3. (geografia) izena · Partikularzki, hiri baten kanpoaldean dagoen eremua, hiriaren parte ere badena.
1. (matematika) izen · Elementu desberdinen zerrenda bat ordenatzeko eretako bakoitza.
1. (matematika) izen · Elementu multzo bat zirkulu baten inguruan ordenatzeko eretako bakoitzak, osaturiko zirkuluaren biraketak elementu horien ordena aldatzen ez duela aintzat harturik.
1. (matematika) izenondoa · Beste zuzen edo plano batekiko angelu zuzena osatzen duena.
2. (matematika) izena · Beste zuzen edo plano batekiko angelu zuzena osatzen duen zuzen edo planoa.
3. izenondoa · Zuta edo norabide bertikala duena.
1. (matematika) izena · Piramide baten oinarriaren eta horren alboko aldeak ebakitzen dituen plano baten artean dagoen gorputz geometrikoa.
1. (matematika) izenondoa · Irudi geometriko edo objektu bati buruz, poligonoaren forma duena edo haren ataletako bat poligono forma duena.
2. (matematika) izenondoa · Poligonoari dagokiona.
1. (matematika) izena · Zuzenki batzuek mugatutako irudi geometriko lau itxia.
1. (matematika) izena · Alde guztiak eta haien arteko barne angeluak berdinak dituen poligonoa.
1. (matematika) izena · Elkar ebakitzen ez duten zuzenkiek osatu eta barnean hutsunerik ez duen poligonoa.
1. (matematika) izena · Oinarri poligonal paraleloak dituen poliedroa, oinarrien ertzak paralelogramoz loturik daudelarik.
1. (matematika) izena · Alboko alde laukizuzenak dituen prisma eta beraz alboko aldeen eta oinarrien arteko angelu zuzenak dituena.
1. (matematika) izena · Bi magnituderen arteko erlazio kuantitatibo mota, non magnitude batek balio jakin batez biderkatzen denean, beste magnitudea balio berdinarekin zatitzen denean.
1. (matematika) izena · Zirkulu, esfera edo n-esfera bateko puntu bateko aurkako puntua.
1. (matematika) izena · Tarte itxiko funtzio jarraitu batek muturretako balioak berdinak baditu, tarte barruan deribatu nuluko balioren bat badela frogatzen duen teorema, mutur erlatiboak aurkitzeko baliatzen dena.
1. (matematika) izena · Ekuazio linealen sistema baten bateragarritasuna horren koefizienteen matrizearen eta matrize zabalduaren heinak alderatuz zehazten duen teorema.
1. (matematika) izena · Hirugarren mailako matrize karratu bateko determinantea modu sinple eta errazean kalkulatzeko erregela.
1. (matematika) izena · Algoritmo batez sorturiko ustezko zorizko zenbakia.
1. (matematika) izen · Ondoz ondoko termino edo elementuen arteko kendura konstantea duen zenbaki-segida; adibidez, 1, 3, 5, 7, ...
1. (matematika) izen · Ondoz ondoko termino edo elementuen arteko zatidura konstantea duen zenbaki-segida; adibidez, 1, 3, 9, 27, ...
1. (matematika) izena · Bi puntuk mugatzen duten lerro-zatia.
2. (enpresa) izena · Produktu- edo zerbitzu-mota jakin bati buruz behar eta eskakizun berdintsuak dituen kontsumitzaile-taldea.
3. (hizkuntzalaritza) izena · Esaldi bat osatzen duten zatietako bakoitza, horren hizkuntza-analisia egite aldera.
4. (zoologia) izena · Intsektu eta beste animalia batzuengan, egitura berdintsua duten gorputz zatietako bakoitza.
5. (teknologia) izena · Motor baten pistoien perimetroan finkatzen den eraztuna, pistoia zilindrora doitzeko erabiltzen dena.
1. (matematika) izen · Irudi geometriko simetriko batean, puntu simetrikoak distantzia berera uzten dituen lerroa, halako eran non irudia ardatz horren inguruan biratuz gero, irudia ez den aldatzen.
1. izena · Arazo edo auzi bati bukaera emateko moldea.
2. (matematika) izena · Problema matematiko baten ebazpena; ebazpen horren azken emaitza.
3. (kimika) izena · Bi likidoren nahasketa.
1. (matematika) izena · adjektiboa · Kurba edo azalera bat puntu bakar batean ukitzen duen zuzen, kurba edo azalera.
2. (matematika) izena · Angelu zuzena C erpinean eta AB aldean hipotenusa duen ABC triangelu laukizuzen batean, BC eta AC aldeen arteko zatidura edo arrazoi trigonometrikoa, A erpineko angeluaren mendean dagoena.
3. (matematika) izena · Delako balioa ematen duen funtzio erreala, aldagai independentzat delako angelua duena, erradianetan neurturik.
1. (matematika) izena · Tangente edo ukitzailea denaren nolakotasuna.
2. (matematika) izena · Kurba edo azalera puntu bakar batean ukitzen deneko egoera.
1. (matematika) izena · Bi muturren arteko puntu guztiak biltzen dituen tartea, muturretako puntuak ezik.
1. (matematika) izena · Bi muturren arteko puntu guztiak biltzen dituen tartea, muturretako puntuak barne.
1. (matematika) izena · Tarte batean, bi muturren arteko distantzia edo diferentzia, finitua, infinitua nahiz zero izan daitekeena.
1. (matematika) izena · Lau gai dituen polinomioa.
1. (matematika) izena · Multzo edo espazio batean topologia bat definitu.
1. (matematika) izena · Bi alde paralelo dituen koadrilateroa.
2. izena · Gimnasia egiteko aparatua, bi soka zintzilikari paralelok eta haiei loturiko barra batek osatua, hari helduta kulunkatuz ariketak egiteko erabiltzen dena.
3. (anatomia) izena · Lepoaren atzeko bizkarreko giharra, sorbaldaraino luzatzen dena.
4. (anatomia) izena · Eskumuturreko karpoko hezur txikia.
1. (matematika) izena · Pareleloak ez diren bi aldeak berdinak, eta beraz lau angeluak ere berdinak, dituen trapezioa.
1. (matematika) izena · Alde guztiak berdinak dituen triangelua, beraien artean 60 graduko aldeak osatuz.
1. (matematika) izena · Angelu bat zuzena duen triangelua.
1. (matematika) izena · Esfera bateko hiru zirkulu nagusiren ebaki-puntuek mugatzen duten barne azalera.
1. (matematika) izena · Angeluetako bat zuzena duen triangelua.
1. (matematika) izenondoa · Triangelu baten forma duena.
2. izenondoa · Hiru angelu dituena.
1. (matematika) izena · Hiru gaiko polinomioa; adibidez, 2x+5y-4z.
1. (matematika) adjektiboa · Hiru parametro dituena.
1. adjektiboa · Ukitzen duena.
2. (matematika) izena · adjektiboa · Kurba edo azalera bat puntu bakar batean ukitzen duena.
1. (metrologia) izena · Magnitude bateko kantitate jakin eta zehatza, magnitude horietako beste kantitateak neurtzeko estandar gisa erabiltzen dena.
2. izena · Multzo bateko elementuetako bakoitza.
3. (matematika) izena · Zenbaki bati buruz, 0-tik 9-ra bitarteko kopuruak adierazten duen zatia.
4. izena · Erakunde batean, saila edo departamendua.
5. (informatika) izena · Ordenagailu batean funtzio jakin bat betetzen duen atala.
1. (matematika) izena · Zatiketa izeneko eragiketa matematikoaren emaitza; zatitzaile izeneko kantitatea zatikizun izeneko kantitate zenbat bider den adierazten duena.
1. izena · Zatigarria edo zatitan banatu daitekeenaren nolakotasuna.
2. (matematika) izena · Zenbaki zatigarriak beste zenbaki batez zatitzean duen nolakotasun edo propietatea.
1. (matematika) izen · Aldagai independentearen balioen arabera, definizio desberdinak dituen funtzio matematikoa.
1. (matematika) izen · Integral matematikoa ebazteko erabili ohi den metodoetako bat, integratu beharreko funtzio eta diferentziala bi atal edo zatitan banatzen duena.
1. izena · Zerbait zatitzeko ekintza eta horren ondorioa.
2. (matematika) izena · Kopuru bat beste kopuru bateko zatitan banatuz suertatzen diren zatien kopurua kalkulatzeko eragiketa matematikoa.
1. (matematika) izena · Zenbakitzailean nahiz izendatzailean adierazpen algebraikoak, adiera hertsiagoan polinomioak, dituen zatikia.
1. (matematika) izena · Izendatzailean nahiz zenbakitzailean polinomioak dituen zatikia.
1. (matematika) izen · Zatiki moduan adierazitako zenbakia, beste zatikizko zenbaki ezberdin baten balio zehatz berdina duena.
1. (matematika) izen · Zenbaki erreal baten adierazpena, hura zenbakitzailetzat zatiki bat duten zatikien segida finitu edo infinitu moduan irudikatzen duena.
1. (matematika) izena · Zenbakitzailean edo izendatzailean zatikia duen zatikia.
1. (matematika) izena · Zatikizunaren eta zatitzailearen zatitzaile komun handiena 1 izateagatik gehiago laburtu ezin daitekeen a/b erako zatikia, non a eta b zenbaki osoak diren.
1. (matematika) izena · Zatiki jakin bat batura gisa osatzen duten zatiki txikiagoetako bakoitza.
1. (matematika) izena · Zenbakitzailea izendatzailea baino txikiagoa duen eta beraz unitatea baino txikiagoak den zatikia.
2. (matematika) izena · Zenbakitzaileko polinomioaren maila izendatzailekoa baino txikiagoa duen zatiki arrazionala.
1. (matematika) izena · Ez zenbakitzailean ez izendatzailean zatikirik ez duen zatikia.
1. (matematika) izen · Zenbaki jakin baten zatikizko adierazpena (adibidez, 1.5 zenbakiaren zatiki sortzailea 3/2 da).
1. (matematika) izen · Zatikiz adierazitako zenbakia.
1. (matematika) izena · Zatiketa batean, zatitu beharreko kopuru osoa.
1. izena · izenondoa · Zatiak egiten dituena.
2. (matematika) izena · Zatiketa batean, zatikizuna zatitu beharreko kopuruetako bakoitza.
3. (matematika) izena · Zenbaki oso bati buruz, beste zenbaki oso batekin biderkatuta hura ematen duen zenbaki osoa; adibidez 3 zenbakia 6 zenbakiaren zatitzailea da, 3x2=6 betetzen delako.
1. (matematika) izen · Bi zenbaki osoen zatiduraz adieraz daitekeen zenbakia.
1. (matematika) izena · Koma higikorrez adierazi daitekeen zenbaki minimotik zerora bitarteko hutsuneko zenbakia, koma higikorreko aritmetikaren eraldaketa batez sortzen dena.
1. (matematika) izena · Harekiko diferentzia ezabatuz zenbaki adierazgarri edo ulergarriago batera borobildu den zenbakia, zati dezimala ezabatuz edo azken zifra esanguratsuak saihestuz.
1. (matematika) izen · Magnitude jarraitu bat adierazteko baliatzen den zenbakia, zatiki partea orokorrean infinituraino luzatzen dena, eta zenbaki arrazional nahiz irrazional izan daitekeena.
1. (matematika) izena · Antzinako Erroman erabilitako zenbaki-sistemako zenbakia, latindar alfabetoko letra batzuekin adierazi eta egun ere testuinguru batzuetan, hala nola mendeak irudikatzeko, baliatzen dena.
1. (matematika) izen · Frakzio edo zatiki moduan adierazten den zenbakia.
1. (matematika) izen · Bi zenbaki osoen zatiduraz adieraz ezin daitekeen zenbaki erreala, adierazpen hamartarrean emana zehatza eta periodikoa ez dena.
1. (matematika) izen · Elementu multzo batetik elementu kopuru jakin bateko azpimultzoak osatzeko era kopurua, ordena kontuan hartu gabe, adierazten duen formula edo horren balioa.
2. (matematika) izena · Newton-en binomioaren hedapenean, koefiziente binomialetako bakoitza.
1. (matematika) izena · 1 eta zenbaki hori bera ez ezik, gutxienez beste zatitzaile bat duen zenbaki naturala.
1. (matematika) izena · Beste bi zenbaki naturalen biderketaz adieraz ezin daitekeen 1 baino handiagoa den zenbaki naturala.
1. (matematika) izena · Beste zenbaki oso bati buruz, harekiko faktore komunik ez duen zenbaki osoa.
1. (matematika) izena · Aldi berean zenbaki oso batek eta zatiki batek osatzen duten zenbakizko adierazpena.
1. (matematika) Objektu baliokideak banan-banan kontatzeko erabiltzen den zenbakia, hots, 1, 2, 3, ... segidako zenbakietako bakoitza.
1. (matematika) izena · Multzo edo zerredna batean, elementu bakoitzaren ordena edo sailkapena adierazten duen zenbakia.
1. (matematika) izen · Bi zenbaki naturalen kenketaz sor daitekeen edozein zenbaki, zenbaki natural, zero edo zenbaki naturalak minus zeinuarekin izan daitekeena,
1. (matematika) izen · Zatiki ataleko digito edo zifra batetik aurrera zifra digito batzuen segida bat mugarik gabe errepikatzen duen zenbakia.
1. (matematika) izena · Zenbaki hori bera eta 1 zenbakia kenduta, beste zenbaki natural jakin batez zatituta 0 hondarra ematen duen zenbaki osoa.
1. (matematika) izen · Bi zenbaki osoen zatiduraz adierazitako zenbakia.
1. izen · Objektu multzo bati zenbakiak esleitzeko modua.
2. (matematika) izen · Zenbakiak osatzeko sistema.
1. (matematika) izen · Matematikan eta zatiki bati buruz, unitatea banatzen den zati guztietatik zenbat zati hartzen diren adierazten duen zenbakia, zatikiaren marra gainean jartzen dena.
1. (matematika) izena · Problema matematikoen zenbakizko soluzioak lortzeko metodo eta algoritmoak aztertzen dituen matematikaren adarra.
1. (matematika) izenondo · Beste objektu edo irudi geometriko bati buruz, haren zentro berdina duena.
1. (matematika) izen · izenondo · Zirkunferentzia baten puntu batek zirkunferentzia lerro zuzen baten gainean irristatu gabe errodatzen duenean jarraitzen duen ibilbidea irudikatzen duen kurba.
1. (matematika) izena · Bere zentrotik igaroz esfera bat ebakitzen duen plano batek esferaren azaleran sortzen duen zirkulua.
1. (matematika) izena · Poligono bateko erpin guztietatik pasatzen den zirkunferentzia, poligono osoa bere zirkuluan bilduz.
1. (matematika) izena · Zirkunferentzia bateko bi puntuen arteko zirkunferentzia zati txikiena.
1. (matematika) izena · Elementu sorta baten zorizko ordena.
1. (matematika) izena · Zenbaki errealak irudikatzen dituen zuzen edo ardatz jarraitua, non bi puntu edo zenbakiren artean edozein puntu edo zenbaki erreal koka daitekeen.
1. (matematika) izena · Hurbiltzen doazen eta azkenean puntu batean bat egiten duten zuzenetako bakoitza.
1. (matematika) izena · Zuzen bat haren puntu batetik ebakitzean, alde banatara luzatzen diren zuzenaren zatietako bakoitza.
1. (hezkuntza) izena · Probak edo azterketak zuzendu eta ebaluatu egiten dituen pertsona.
2. (matematika) izena · Parabola batean, simetria-ardatzarekiko perpendiluarra den zuzena, nondik parabolarako distantzia perpendilurra gehi parabolatik fokorako distantzia konstantea den.
3. izenondoa · Zuzendu egiten duena.
Artikulurik faltan botatzen al duzu?
Osatu ezazu hurrengo galdetegia, zure eskaera lehenbailehen argitaratzen saiatuko gara
