zohikatz
1. (biologia) izena ยท Hezegune edo hezetasun handiko guneetan metatu eta erdi deskonposaturik dagoen materia begetal fosila, zohikaztegi izeneko guneak osatuz pilatzen dena.
Gaztelaniaz: turba [materia de origen vegetal]
Loturiko hitzak
fotorrezeptore1. Begiko erretinako zelula, transdukzio izeneko prozesuan jasotzen duen argia seinale elektriko bihurtu eta burmuinera bideratzen duena; delako prozesua bideratzeko beharrezkoa den molekula.
2. Izaki batzuen artean, hala nola bakterio edo onddo batzuengan, argiarekin sentsikortasuna duen proteina.
3. Argia seinale elektriko edo bestelako seinale mota batera bihurtzen duen gailua.
autoktono1. Berez bertakoa dena.
2. Partikularzki, espezie biologiko batez mintzatuz, bizi den ekosistema berezkoa duena.
biotopo1. Ekosistema bateko fisikoa, non izaki bizidunak eta haien arteko harremanak garatzen diren, bertako ezaugarri fisiko eta kimikoek baldintzatuta.