koadjutore
Aurrizkia: ko-
1. (erlijioa) izena · Elizako kargu baten laguntzailea.
Gaztelaniaz: coadjutor [religión]
Loturiko hitzak
berraragiztatze1. Hil eta gero, arima edo espiritua beste izakin bizidunen gorputz bat aldatzea eta horren posibilitatea, sinesmen gisa hartzen dena.
Aita1. Jainko kristauari ematen zaion izenetako bat, Hirutasun Santua osatzen duten Semea eta Espiritu Santuarekin batera.
kuria1. Antzinako Erromako tribuetan bereizten ziren taldeetako bakoitza.
2. Elizaren barruti bat gobernatzen duten pertsona eta organoen multzoa.