meatu
1. (anatomia) izena · Gorputzak dituen irekigune eta barrurako hodietako bakoitza, hala nola entzunbidea, gernu-meatua eta sudur-meatuak.
Gaztelaniaz: meato
2. (botanika) izena · Landare baten ehunetako zelulen artean geratzen diren zirrikituetako bakoitza.
Gaztelaniaz: meato
Loturiko hitzak
eskroto1. Barrabilak eusten dituzten larruazalez eta bestelako ehunez osaturiko poltsa moduko estalkien multzoa.
belarri-hegal1. Belarriaren kanpoaldean kartilagoz eta larruazalez osaturiko atal bihurria, soinu-bibrazioak jaso eta belarri barnera bideratzeko funtzioa duena.
zurtoin1. Sustraietatik abiaturik, landareek airean duten atal luze eta gutxi gorabehera sendoa, nondik hostoak ateratzen diren.