disolbatu
1. (kimika) aditza · Bi substantzia nahastu, disoluzio edo soluzio kimiko lortze aldera.
Gaztelaniaz: disolver [química]
Loturiko hitzak
termoegonkor1. Gai batez montzatuz, tenperatura garaietan urtu, disolbatu, higatu edo orokorrean hasierako propietate kimiko nahiz fisikoak galtzen ez dituena.
Lavoisier-en lege1. Masaren kontserbazio-lege.
albo-erreakzio1. Erreakzio kimiko nagusi batekin batera gertatzen den bigarren mailako erreakzio kimikoa.