disolbatu

disolbatu
1.  (kimika)  aditza · Bi substantzia nahastu, disoluzio edo soluzio kimiko lortze aldera.
Gaztelaniaz: disolver [química]

Loturiko hitzak

kristalizatu

1. Substantzia edo konposatu kimiko kristal-forma hartu.

delikueszentzia

1. Substantzia batzuek airean dagoen hezatasuna xurgatu eta horren ondorioz desegin edo likido bihurtzeko duten propietatea.

konfigurazio elektroniko

1. Atomo edo molekula bateko elektroiak orbitaletan zehar banatzeko modua.


Inguruko hitzak

diskurtsibo dislalia disolbagarri disolbagarritasun disolbatu disolbatzaile disoluzio dispertsio distantzia distantzia fokal

Artikulurik faltan botatzen al duzu?

Osatu ezazu hurrengo galdetegia, zure eskaera lehenbailehen argitaratzen saiatuko gara


logo
gizapedia.org
Ausazko hitza