disolbatu
1. (kimika) aditza · Bi substantzia nahastu, disoluzio edo soluzio kimiko lortze aldera.
Gaztelaniaz: disolver [química]
Loturiko hitzak
disolbagarritasun1. Disolbagarria denaren nolakotasuna, hots, disolbatzaile batekin nahastu eta harekin disoluzio bat osatzeko gaitasuna duen konposatu kimikoarena.
materiaren kontserbazio-lege1. Masaren kontserbazio-lege.
elektroi-bikote ez-lotzaile1. Molekula poliatomiko batean, atomo bakoitzean lotura kobalentean parte hartzen ez duten balentzia-elektroi bikoteetako bakoitza.