disolbatzaile
Aurrizkia: di-
Atzizkia: -tzaile
1. (kimika) izena · Solutu izeneko substantzia bat disolbatu eta harekin disoluzio bat osatzeko erabiltzen den gaia.
Gaztelaniaz: solvente [química]
Gaztelaniaz: disolvente
Loturiko hitzak
ioi poliatomiko1. Bi atomok edo gehiagok osaturiko ioia; molekula poliatomiko batetik eratorritako ioia.
formazio1. Trebakuntza.
2. Egitura geologiko edo geografikoa.
3. Gudari edo pertsona-talde baten banaketa ordenatua espazioan.
4. Konposatu bat sintesiz beste konposatu kimiko batzuetatik sortzea.
konposatu organiko1. Bere osaeran karbonoa duen konposatu kimikoa.