disolbatzaile
Aurrizkia: di-
Atzizkia: -tzaile
1. (kimika) izena · Solutu izeneko substantzia bat disolbatu eta harekin disoluzio bat osatzeko erabiltzen den gaia.
Gaztelaniaz: solvente [química]
Gaztelaniaz: disolvente
Loturiko hitzak
estekiometriko1. Estekiometriari edo erreakzio bateko erreaktibo eta produktuen arteko erlazio kuantitatiboari dagokiona.
disolbatu1. Bi substantzia nahastu, disoluzio edo soluzio kimiko lortze aldera.
espektrofotometro1. Soluzio batean dauden substantziak eta mikroorganismoen kopuruak zehazteko erabiltzen den gailua, hara igorritako argi-sorta baten xurgapenean oinarrituta.