disolbatzaile
Aurrizkia: di-
Atzizkia: -tzaile
1. (kimika) izena · Solutu izeneko substantzia bat disolbatu eta harekin disoluzio bat osatzeko erabiltzen den gaia.
Gaztelaniaz: solvente [química]
Gaztelaniaz: disolvente
Loturiko hitzak
elektropositibotasun1. Molekulen osaketan, atomo batek elektroiak emateko joera edo ahalmena.
sortzio1. Adsortzio, absortzio edo kideko fenomeno fisiko-kimikoetako bakoitza.
zenbaki esteriko1. Molekula bateko atomo batez mintzatuz, balentzia-geruzako elektroi-bikote bakarti edo ez-lotzaileen kopurua gehi elektro-bikote lotzaileen kopurua.