disolbatzaile
Aurrezkia: di-
Atzizkia: -tzaile
1. (kimika) izena · Solutu izeneko substantzia bat disolbatu eta harekin disoluzio bat osatzeko erabiltzen den gaia.
Gaztelaniaz: solvente [química]
Gaztelaniaz: disolvente
Loturiko hitzak
sortzio1. Adsortzio, absortzio edo kideko fenomeno fisiko-kimikoetako bakoitza.
eliminazio-erreakzio1. Kimika organikoan, bigarren erreaktibo baten eraginez erreaktibo batek atomoak galdu eta konposatu berri bat, lotura anitzarekin, sortzen duen erreakzio kimikoa.
ur1. Isurkari edo likido koloregabe, usaingabe eta zaporegabea, Lurrean oso ugaria, itsasoak, aintzirak eta ibaiak osatuz eta bizitzarako osagai funtsezkoa dena.
2. Bi atomo hidrogenoz eta atomo bat oxigenoz osaturiko konposatu kimikoa.
3. Urez osaturiko eremua.
4. Fruitu edo landare batetik ateratako zukua.
5. Landare, hazi edo fruitu batzuen egoskina.