disolbatzaile
Aurrizkia: di-
Atzizkia: -tzaile
1. (kimika) izena · Solutu izeneko substantzia bat disolbatu eta harekin disoluzio bat osatzeko erabiltzen den gaia.
Gaztelaniaz: solvente [química]
Gaztelaniaz: disolvente
Loturiko hitzak
hartzidura1. Karbono hidratoak, hala nola azukrea eta almidoiak, azido, alkohol eta karbono dioxido bihurtzen dituen prozesua, onddo, legami eta bakteria jakinen eraginez oxigenorik gabeko ingurunean.
molartasun1. Disoluzio batean, disoluzio-litro bakoitzeko dagoen solutuaren mol kopurua.
ioi poliatomiko1. Bi atomok edo gehiagok osaturiko ioia; molekula poliatomiko batetik eratorritako ioia.