disolbatzaile
Aurrizkia: di-
Atzizkia: -tzaile
1. (kimika) izena · Solutu izeneko substantzia bat disolbatu eta harekin disoluzio bat osatzeko erabiltzen den gaia.
Gaztelaniaz: solvente [química]
Gaztelaniaz: disolvente
Loturiko hitzak
ioi1. Elektroiak jaso edo emateagatik karga elektrikoa duen atomo edo molekula
elektropositibitate1. Elektropositibotasun.
patroi-disoluzio1. Substantzia baten kontzentrazio jakin, zehatz eta egonkorra duen disoluzio kimikoa.