komunztatu

komunztatu
1.  (hizkuntzalaritza)  aditza · Esaldi bateko osagaien ezaugarriak era koordinatuan lotu, hala nola pertsona, numero eta generoari buruz.
Gaztelaniaz: concordar [lingüística]

Loturiko hitzak

boz pasibo

1. Ekintzaren subjektua jasaile edo pazientea den eta egilea edo agentea osagarri gisa agertzen den perpausa eta horri dagokion aditzaren joskera.

aditz jokatugabe

1. Adizki jokatugabe.

mintzajardun

1. Mintzatu edo hitz egiteko jarduera; ahozko adierazpena.


Inguruko hitzak

komisario komunikazio komunzki komunztadura komunztatu konbekzio konbekzio konbekzio-korronte konbentzionalki konbergentzia

Artikulurik faltan botatzen al duzu?

Osatu ezazu hurrengo galdetegia, zure eskaera lehenbailehen argitaratzen saiatuko gara


logo
gizapedia.org
Ausazko hitza