komunztatu
1. (hizkuntzalaritza) aditza · Esaldi bateko osagaien ezaugarriak era koordinatuan lotu, hala nola pertsona, numero eta generoari buruz.
Gaztelaniaz: concordar [lingüística]
Loturiko hitzak
maiestatezko plural1. "Gu", "gure" eta pluraleko lehenengo pertsona adierazten duten beste hitzak solemnitatezko hitzaldietan erabiltzeko modua, norberaren duintasuna eta irmotasuna adierazi nahian.
boz pasibo1. Ekintzaren subjektua jasaile edo pazientea den eta egilea edo agentea osagarri gisa agertzen den perpausa eta horri dagokion aditzaren joskera.
afinitate1. Substantzia kimikoek beraien artean konbinatu eta konposatu kimikoak osatzeko propietatea.
2. Bi irudi geometrikoen arteko antzekotasun-erlazio lineal mota.
3. Antzekotasuna, kidetasuna.
4. Espezie batzuen jatorri filogenetiko komuna.
5. Hizkuntza batzuek elkarrekin partekatzen duten jatorria, gramatika edo bestelako ezaugarrien multzoa.