komunztatu

komunztatu
1.  (hizkuntzalaritza)  aditza · Esaldi bateko osagaien ezaugarriak era koordinatuan lotu, hala nola pertsona, numero eta generoari buruz.
Gaztelaniaz: concordar [lingüística]

Loturiko hitzak

anafora

1. Aurretik aipatu den elementu linguistiko bat ondoren aipatzen den elementu batek seinalatzeko fenomenoa; adibidez, Donostiara joan eta han bertan bazkaldu genuen.

adizki jokatu

1. Denbora, pertsona, numeroa eta beste zenbait alderdi komunztadura-marken bitartez adierazten dituen adizkia; adibidez, "dizkiot".

alborakuntza

1. Semantikoki esanahi bateratua osatzeko sintagmak eta esaldiak haien artean partikularik jarri gabe elkartzea.


Inguruko hitzak

komisario komunikazio komunzki komunztadura komunztatu konbekzio konbekzio konbekzio-korronte konbentzionalki konbergentzia

Artikulurik faltan botatzen al duzu?

Osatu ezazu hurrengo galdetegia, zure eskaera lehenbailehen argitaratzen saiatuko gara


logo
gizapedia.org
Ausazko hitza