komunztatu

komunztatu
1.  (hizkuntzalaritza)  aditza · Esaldi bateko osagaien ezaugarriak era koordinatuan lotu, hala nola pertsona, numero eta generoari buruz.
Gaztelaniaz: concordar [lingüística]

Loturiko hitzak

adjektibo

1. Izen baten osagarri gisa erabiltzen den hitza, hura nolakoa edo zenbatekoa den edota haren bestelako ezaugarriren bat adierazten duena.

2. Atributu edo osagarri predikatiboaren funtzioa betetzen duen hitza, nolakotasuna adierazten duena.

alborakuntza

1. Semantikoki esanahi bateratua osatzeko sintagmak eta esaldiak haien artean partikularik jarri gabe elkartzea.

minuskula

1. Letra xehe.


Inguruko hitzak

komisario komunikazio komunzki komunztadura komunztatu konbekzio konbekzio konbekzio-korronte konbentzionalki konbergentzia

Artikulurik faltan botatzen al duzu?

Osatu ezazu hurrengo galdetegia, zure eskaera lehenbailehen argitaratzen saiatuko gara


logo
gizapedia.org
Ausazko hitza