Kategoria: fisika
1. (fisika) izen · Zerbait denbora tarte bakoitzeko ibiltzen den distantzia.
2. izen · Abiatze edo hasiera.
3. izen · Azkartasuna, oldarra.
1. (fisika) izena · Bi azaleren arteko irristaketaren aurkako erresistentzia.
2. (fisika) izena · Bi azaleren arteko loturaren erresistentzia.
3. (medikuntza) izena · Gorputzeko bi organo edo azaleren arteko lotura, normala edo behar bezalakoa ez dena eta maiz hantura iraunkor baten edo barruko zauri bat orbaintzearen ondorioz gertatzen dena.
1. izena · Ekimen edo proposamen batekiko atxikimendua.
2. (fisika) izena · Molekula desberdinak batzen dituen erakarpen-indarra.
1. (fisika) izena · Substantzia berdin nahiz ezberdineko azalerak bat egiteko gaitasun eta propietate fisikoa.
1. (fisika) adjektiboa · Sistema, prozesu edo eremu fisiko bati buruz, beroaren transferentzia ahalbidetzen ez duena.
1. (kimika) (fisika) aditza · Adsortzio izeneko prozesua garatu edo gertatu.
2. (kimika) (fisika) izena · Adsortzioaren prozesuan, adsorbatzailearen gainazalean itsatsirik geratzen den gaia.
1. (kimika) (fisika) izena · Adsortzioaren prozesuan, gas, likido edo disolbatutako solido baten partikulak bere gainazalean hartzen dituen gaia.
1. (kimika) (fisika) izena · Gorputz batek bere gainazalean gas, likido edo disolbatutako solido bateko partikulak itsasteko prozesua eta horren ondorioa.
1. (fisika) izena · Airearen mugimendua eta airearen gorputzen arteko interakzioa aztertzen dituen fisikaren adarra.
1. (fisika) izen · Indar fisikoek airea eta gasak nola eragiten dituzten aztertzen duen dinamikaren arloa.
1. (fisika) izena · Airearen propietate fisikoak neurtzeko tekniken multzoa.
1. (fisika) (kimika) izena · Airean edo gas ingurune batean suspentsioan dauden partikula solido edo likidoen multzoa; partikula horietako bakoitza.
2. (aldaera) izena · Esprai.
1. (fisika) izena · Higitzen ari ez diren gasen dentsitatea, presioa eta beste propietate fisikoak eta horien aplikazioak ikertzen dituen jakintza-arloa.
1. (fisika) adjektiboa · Aerostatikari dagokiona; aerostikaren printzipioak eta legeak baliatzen dituena.
1. (fisika) izena · Hartzen duen balioa deskribatzen duen sistemaren zatiaren araberakoa duen aldagaia; masa, esaterako.
1. (fisika) izena · Hartzen duen balioa aztertzen duen sistemaren zatiarekiko independentea duen aldagaia; tenperatura, esaterako.
1. izena · Aldaratzeko ekintza eta horren ondorioa.
2. (fisika) izena · Bi gorputz edo partikula elkarrengandik aldentzea.
1. aditza · Zerbait beste zerbait edo nonbaitetik urrundu.
2. (fisika) aditza · Indarren baten eraginez, gorputzak nahiz partikulak elkarrengandik aldendu.
3. aditza · Zerbait edo norbait tokiz aldatu.
1. (fisika) izen · Korronte elektrikoaren intentsitateraren unitatea, coulomb bat segunduko neurriaz definitzen dena.
1. (kimika) (fisika) izena · Elektroiak jasotzeagatik karga elektriko negatiboa duen atomo edo molekula; karga elektriko negatiboko ioia.
1. izen · Zerbait, bereziki materiala ez denean, anplifikatu, indartu, handitu edo zabaltzeko ekintza eta horren ondorioa.
2. (fisika) izen · Uhin, seinale edo bestelako fenomeno fisiko bat beste instantzia batera pasatzean gertatu edo eragin egiten den indartzea.
1. izen · Argiztatu edo argia ematearen ekintza; horren ondorioa.
2. (fisika) izen · Azalera batek jasotzen duen argi fluxuaren neurria.
1. (fisika) izena · Planeta edo beste astro bat inguratzen duen gasen geruza.
1. (fisika) izena · Erakarpen.
2. izena · Jolaserako instalakuntza.
1. (matematika) izen · Triangelu bateko hiru erdibidekoek bat egiten duten puntua.
2. (fisika) izen · Grabitate-zentroa.
1. (medikuntza) izena · Lotailu edo hezurrak lotzen dituen ehun konektiboan gertatzen den lesioa, hezur horiek bat-batean edo neurriz kanpo mugitu edo kolpe batengatik.
2. (fisika) izena · Gorputz baten luzetarako ardatzeko bi muturretan aurkako norabidean eragiten duten bi indarrek gorputzean eragiten duten deformazio edo esfortzua.
1. izena · Eremu batean erlatiboki elementu asko biltzen dituena.
2. izena · Dentso, trinko edo sarria denaren nolakotasuna.
3. (fisika) izena · Masa eta bolumenaren arteko erlazioa.
1. (fisika) (kimika) izena · Gai edo gorputz batean barneraturiko edo haren gainazalean itsatsiriko beste gai bateko partikulak askatzea.
1. (fisika) izena · Gorputz batek bere hasierako kokapenetik bukaerako kokapenera duen distantzia.
2. (fisika) izena · Isurkari batean sartu den gorputz batek kanporatu edo mugitu duen isurkariaren bolumena.
1. izena · Dispertsatzeko ekintza edo horren ondorioa.
2. estatistika · Datuek balio zentral batetik duten desbideratze-maila.
3. (fisika) izena · Substantzia edo partikula multzo bat ingurune batean hedatu edo sakabanatzea.
4. izena · Beraien artean oso heterogeneo edo desberdinak diren elementu-multzo baten nolakotasuna.
1. (fisika) izena · Karga elektriko positibo edo negatiborik ez duena.
1. (fisika) izena · Gorputz batek sistema fisiko baten barnean energia mota batzuk garatzeko duen ahalmena.
1. (fisika) izena · Gorputz batek mugitzeagatik duen energia edo lana sortzeko duen ahalmena.
1. (fisika) izen · Energia sistema isolatu batean ezin dela sortu ez deuseztatu baieztatzen duen printzipio fisikoa.
1. (fisika) izen · Gorputz batek grabitateak beste inongo indarrik ez eragitean espazioan jarraitzen duen mugimendu mota.
2. izen · Gorputz bat altuera batetik inongo oztoporik gabe lurreraino erortzea.
1. (fisika) izena · Palanka edo kideko tresna bat baliatzeko puntu finkoa, euskarri gisa erabiltzen dena.
1. (fisika) izena · Fenomeno fisiko soilen bitartez gertatzen den adsortzioa, adsorbatuaren eta adsorbatzailearen arteko erreakzio kimikorik gabe.
1. (fisika) izena · Substantzia edo material bat egoera solidotik egoera likidora igarotzeko behar den tenperatura.
1. (fisika) izena · Gorputz batek beste gorputz baterako erorketa askean denbora unitate bakoitzeko gertatzen den abiaduraren gehikuntza; Lurraren kasuan, 9.8 metro/segundu karratu da.
1. (fisika) izena · Zirkunferentzia baten lerroaren ibilbidea jarraiki egiten den higidura edo unformea.
1. (fisika) izena · Lerro zuzen bati jarraitzen dio higidura.
1. (fisika) izen · Higitu egiten den gorputz edo objektua.
1. izen · izenondo · Igorri egiten duena.
2. izen · izenondo · Partikularzki, gutun, pakete edo orokorrean igorpen bat beste bati entregatzeko igorri edo bidaltzen duena.
3. izen · izenondo · Komunikazioan, informazioa igorri edo bidaltzen duen eragilea.
4. (fisika) izen · izenondo · Partikulak sortu eta zabaldu edo uhinak eragiten dituen objektu edo eragilea.
5. (zuzenbidea) izen · izenondo · Ganbio-letra edo bestelako ordainketa-titulu bat jaulkitzen duena.
1. izena · Pertsona batez mintzatuz, zerbait mugitu, altxatu eta kolpatzeko ahalmena eta horren bizitasuna.
2. izena · Orokorrean, eragiteko ahalmena.
3. (fisika) izena · Gorputz baten higidura aldatu edo hura deformatzeko ahalmena duen kausa.
4. izena · Helburuak lortu edo ondorioak izateko ahalmena.
1. izena · Interferitzeko ekintza eta horren ondorioa.
2. izena · Zerbaiten berezko garapenerako oztopo, traba edo zailtasuna.
3. (fisika) izena · Seinale elektromagnetiko batek beste batekin bat egitean eragiten duen distortsio edo kutsadura-efektua.
1. (fisika) (kimika) izena · Ioiak, hots, elektroiak jaso edo emateagatik karga elektrikoa duten atomo edo molekulak, sortzeko prozesu kimiko edo fisikoa.
1. (fisika) izena · Likidotik gaserako fase-aldaketarako behar den likidoaren tenperatura, non likidoaren lurrun-presioa inguruneko aire-presioarekin berdintzen den.
1. (fisika) izenondoa · Karga elektriko positibo eta negatibo berdinak dituena.
1. (kimika) (fisika) izena · Elektroiak emateagatik karga elektriko positiboa duen atomo edo molekula; karga elektriko positiboko ioia.
1. (fisika) (kimika) izena · Erreakzio kimiko bat eragiten duen adsortzioa.
1. (fisika) izena · Fluido baten barnean edo fluido baten eta hura inguratzen duen gainazal solidoaren artean gertatzen bero-transferentzia.
1. (fisika) izen · Beroa fluido baten barnean transferitzeko mekanismoa, tenperaturak eragiten duen dentsitate-aldaketak dakarren mugimenduaren bitartez.
1. (fisika) izena · Bere barnean dauden tenperatura ezberdinengatik fluido edo jariagai batean gertatzen den korronte edo mugimendua, fluido-masa bero edo epelak igo eta masa hotzak jaisten direnean.
1. (fisika) izena · Egoera gaseosotik egoera likidoa pasatzea, gasa hoztearen ondorioz eta ingurumenean dagoen presio-mailan.
1. (fisika) izena · Bertara sarturiko lurrina kondentsazioaren bitartez partikula erradioaktiboak detektatzen dituen gailua, ganbera erakoa.
1. (fisika) izena · Argi-izpiak kontzentratu egiten duen leiarra, horretarako erdigunean lodiagoa dena ertzetan baino.
1. (fisika) izena · Egoera gaseosotik egoera likidora pasatzea, inguruneko presio handiaren ondorioz.
1. (fisika) izen · Fenomeno fisiko bat neurtuz edo horren ezaugarri bat kalkulatuz definitzen den propietatea.
1. (fisika) izena · Elementu kimiko batek bere nukleoan dituen protoi eta neutroi kopuruen batura.
1. (fisika) izena · Errealitate fisikoko gauzak eginak dauden gaia.
1. (matematika) izenondo · Zenbaki bati buruz, zero baino txikiagoa dena.
2. izenondo · Kaltegarri edo desegokitzat hartzen dena.
3. (fisika) izenondo · Elektroiak jasotakoan sortzen den karga elektrikoa nahiz karga elektriko hori duen elementua.
4. izen · izenondo · Ezezko emaitza ematen duena.
5. (argazkilaritza) izen · Argiak eta ilunak alderantzizkatuak dituen pelikula.
1. (fisika) adjektiboa · Isaac Newton-en lege eta teoriei dagokiena.
2. (fisika) adjektiboa · Mekanika klasikoari dagokiona, erlatibitatearen teoria aintzat hartzen ez duena.
3. izena · adjektiboa · Isaac Newton lege eta teorien edo mekaniko klasikoaren aldekoa den pertsona; teoria horiek lantzen dituen aditua.
1. (fisika) izena · Zirkuitu elektriko batean, korrontearen intentsitatea tentsio elektrikoarekin proportzionala eta erresistentzia elektrikoarekin alderantziz proportzionala dela ezartzen duen lege fisikoa.
1. (fisika) izena · Atomoa baino txikiagoak diren partikulak, atomoaren barnean daudenak, hala nola protoiak, neutroiak eta elektroiak, edota erradiazio eta bestelako fenomeno fisikoek sortutakoak.
1. (fisika) izena · Beira edo plastikozko objektua, maiz poliedro formakoa, argia errefraktatu, islatu edo sakabanatu egiten duena.
1. (fisika) izena · Airearen edo beste fluido elastiko batean zabaltzen diren eta entzun daitezkeen uhinen multzoa.
2. (musika) izena · Partikularzki, musika-tresna baten hotsa eta musika orokorrean.
3. izena · Eskusoinu edo akordeoia.
1. (fisika) (kimika) izena · Adsortzio, absortzio edo kideko fenomeno fisiko-kimikoetako bakoitza.
1. (fisika) (kimika) adjektiboa · Gai batez montzatuz, tenperatura garaietan urtu, disolbatu, higatu edo orokorrean hasierako propietate kimiko nahiz fisikoak galtzen ez dituena.
1. (fisika) izena · Gizakiak entzuteko gauza ez den soinu akutua, maiztasun handiko uhinek sortutakoa.
1. (fisika) adjektiboa · Material bati buruz, xafletan erraz banatu daitekeena.
1. (fisika) izena · Material bati buruz, xafletan banatzeko gaitasuna.
1. (fisika) izena · Elementu kimiko bateko atomo batek bere nukleoan dituen protoien kopurua.
1. (fisika) izena · Gorputzen mugimendua hura eragiten duten indarrak aintzat hartu gabe aztertzen duen fisikaren adarra.
Artikulurik faltan botatzen al duzu?
Osatu ezazu hurrengo galdetegia, zure eskaera lehenbailehen argitaratzen saiatuko gara
