Kategoria: geografia

Adriatiko

1.  (aldaera) (geografia) (elipsi)  izen propioa · Itsaso Adriatiko.

aintzira

1.  (geografia)  izena · Ur-eremu zabal eta iraunkorra, sakonune batean kokatua.

altitude

1.  (geografia)  izena · Puntu geografiko jakin batetik itsas mailara dagoen distantzia bertikala.

amildegi

1.  (geografia)  izen · Lurrazalean sortutako horma bertikala edo oso malda handiko aldapa, bereziki bertatik amildu edo erortzeko arriskua dakarrena.

2.  (irudizkoa)  izen · Gauzatuz geroz, atzera bueltarik ez duen egoera arriskutsua.

3.   izen · Erlijio batzuetan, amaierarik gabeko zulo iluna, unibertsoaren hasieran zeruak eta lurrak biltzen zituena.

Andaluzia

1.  (geografia)  izena · Espainia hegoaldeko eskualde geografiko, historiko eta kultural zabala, Espainiako lurralde-egituran egun zortzi probintziak osatzen duten komunitate autonomoa ere badena.

Bamako

1.  (geografia)  izena · Maliko hiriburua, herrialde horretako hego-mendebaldea, Niger ibaiaren ertzetan.

banaketa bitar

1.  (aldaera) (estatistika)  izena · Bernoulli-ren banaketa.

2.  (geografia)  izena · Bi hiri nagusi dituen herrialdearen egitura geografikoa.

egurats

1.   izena · Kanpoko airea.

2.  (geografia)  izena · Lurra inguratzen duen aire-geruza.

Ekialde Urrun

1.  (geografia)  izen · Asiako Ekialdean dauden lurralde eta herrialdeek osatzen duten eskualdea, orokorrean Ozeanoko Bareko kostaldea eta inguruko lurraldeak biltzen dituena.

elur erregimeneko ibai

1.  (geografia)  izena · Elurra ur-iturri nagusi duen ibaia, emari maximoa udaberrian eta minimoa neguan duena.

ENA

1.  (geografia)  izena · Erabilitako Nekazaritza Azalera, eremu batean laborantzarako erabiltzen diren lurren multzoa eta horien azalera.

errebal

1.  (geografia)  izena · Hiri batetik kanpoaldean dagoen hurbileko herrigunea, hirigunetik bereizia baino haren eraginpean dagoena.

2.  (historia)  izena · Hiri bateko harresietatik kanpo dagoen eremu populatua.

erregimen mistoko ibai

1.  (geografia)  izena · Jatorri desberdineko ur-iturriak, hala nola elurra eta euria, dituen ibaia.

erreka

1.  (geografia)  izena · Emari txikiko ur-lasterra.

2.   izena · Zulo, lubaki edo erretena.

3.   izena · Arro edo sakana.

4.   izena · Ildo, arrakala.

erreka-zulo

1.  (geografia) Haran edo ibarra, bereziki estua denean.

euri erregimeneko ibai

1.  (geografia)  izena · Euria, eskualde bakoitzean urtean zehar nagusitzen diren garaien arabera, ur-iturri nagusi duen ibaia.

fisiografia

1.  (geografia)  izena · Lurrazaleko forma eta egituren deskribapen sistematikoa.

gailur-lerro

1.  (aldaera) (geografia)  izena · Gailurreria.

gailurreria

1.  (geografia)  izena · Mendikate edo mendilerro batean dauden ondoz ondoko eta gertuko gailur eta arkaitzen multzoa.

geoide

1.  (geografia)  izena · Lurra planetaren forma, esfera zertxobait zapaldu baten antzekoa.

goi ibilgu

1.  (geografia)  izena · Sorburutik abiaturik, ibai baten hasierako ibilbidea, gehienetan malda handikoa eta uharrez osaturikoa.

golko

1.  (geografia)  izena · Itsasoaren sargunea lehorrean, mapa batean irudikatzeko bezain handia, bi lurmuturrek mugatzen dutena.

haitzarte

1.  (geografia)  izena · Haitzen arteko eremu sakona, goitik behera amildegi erakoa, non behealdea haitzen arteko igarobide gisa erabili ohi dena.

harpe

1.  (geografia)  izen · Lur azpiko barrunbea, gizakia edo animaliak sartzeko tamainakoa.

hego polo

1.  (geografia)  izena · Lurraren eta hedaduraz beste edozein planetaren hego puntu muturrekoena, non hego hemisferioko gainazalak errotazio-ardatzarekin bat egiten duen.

hegoburu

1.  (geografia)  izena · Hego poloa eta horren inguruko eskualdea.

herrialde

1.  (geografia)  izena · Subiranoa den edo autonomia handia duen lurraldea, ezaugarri geografiko eta kultural batzuekin, non gehienetan estatu bat eraturik dagoen.

hezegune

1.  (geografia)  izena · Aldiro edo iraunkorki sakonera txikiarekin urak hartutako eremu laua.

hidrograma

1.  (geografia)  izena · Ibai edo ubide baten emaria denbora zehar adierazten duen diagrama.

hiriburu

1.  (geografia)  izena · Herrialde edo eskualde bateko hiri nagusia, bereziki gobernuaren egoitza denean.

hirukote mediterraneo

1.  (geografia)  izena · Mediterraneoko kostaldeko lurraldeetan nagusi diren hiru laboreen multzoa, hots, garia, olibondoa eta mahatsondoa.

ibai-aho

1.  (geografia)  izena · Ibai batek bere urak itsasora edo aintzira batera isurtzen dituen ibai-zatia.

ibai-delta

1.  (geografia)  izena · Ibai bat itsasoratzen den gunean hark garraiatzen dituen sedimentuekin eratzen den triangelu edo delta letra forma duen lehorreko gunea.

ibar

1.  (geografia)  izena · Mendi edo goraguneen arteko sakonune luzea, gehienetan ibai batek zeharkatzen duena.

ingurune fisiko

1.  (geografia)  izena · Toki batean dauden elementu natural eta artifizialen multzoa, paisaia eratu eta ekologia eta giza eta gizarte bizitza baldintzatzen duena.

ipar polo

1.  (geografia)  izena · Lurraren eta hedaduraz beste edozein planetaren ipar puntu muturrekoena, non ipar hemisferioko gainazalak errotazio-ardatzarekin bat egiten duen.

ipar-ekialde

1.  (geografia)  izena · Iparraren eta ekialdearen artean dagoen puntu, eremu edo eskualdea.

2.  (geografia)  izena · Delako eremutik datorren edo harantz zuzentzen den norabidea.

iparburu

1.  (geografia)  izena · Ipar poloa eta horren inguruko eskualdea.

iparralde

1.  (geografia)  izena · Ostertzeko lau puntu kardinaletako bat, hegoaldearen aurkako norabidean.

2.  (geografia)  izena · Delako norabidean dagoen eskualdea.

isurialde

1.  (geografia)  izena · Itsaso edo ibai jakin batera euri-urak isurtzen dituen lurraldea.

2.  (arkitektura)  izena · Alde jakin batera euri-urak isurtzen dituen teilatuaren zatia.

itsas hondo

1.  (geografia)  izena · Ozeano eta itsasoetako ur-masa azpian dagoen lur azalera eta horren erliebea.

itsas maila

1.  (geografia)  izena · Puntu geografiko bateko altitudea neurtzeko harako distantzia bertikala zehazteko erabiltzen den erreferentzia, zero altitudea duena.

2.  (geografia)  izena · Itsasoko uren batez besteko maila horizontala.

itsasertz

1.  (geografia)  izena · Itsasoaren eta lehorraren arteko mugako lurralde zatia.

2.   izena · Itsasoko ura hasten den ertz edo muga lerroa.

itsaso

1.   izena · Ur gazi naturalaren masa handia, Lurra planetako azalaren zati handiena estaltzen duena.

2.  (geografia)  izena · Geografikoki mugatu eta izendatzen den ur gaziaren masa.

Itsaso Adriatiko

1.  (geografia)  izen propioa · Mediterraneoko golkoa, Italiar Penintsularen eta Balakanetako Penintsularen artean.

Itsaso Joniko

1.  (geografia)  izen propioa · Mediterranear itsasoko zatia, Italia hegoaldearen, mendebaldetik, eta Albaniaren eta Greziaren artean, ekialdetik.

Joniar itsaso

1.  (geografia) (aldaera)  izen propioa · Itsaso Jonikoa.

Kolonbia

1.  (geografia)  izena · Hego Amerikako ipa mendebaldeko herrialdea, Venezuela, Brasil, Ekuador eta Perurekin muga egin eta kostaldeak dituena Karibe itsasoan eta Ozeano Barean.

koskatsu

1.  (geografia)  izenondo · Koska, gorabehera, sargune eta irtengune asko dituena.

lautada

1.  (geografia)  izen · Lur eremu lau zabal samarra.

lehortasun

1.   izena · Lehor dagoenaren, hots, urik edo hezetasunik ez duenaren nolakotasuna.

2.  (geografia)  izena · Ohikoan euri oso gutxi jasotzearen ondorioz lur emankorra ez duen eremuaren nolakotasuna.

Lima

1.  (geografia)  izena · Peruko hiriburua, Ozeano Bareko kostaldean kokatua.

lurburu

1.  (geografia)  izena · Lurraren ipar edo hego puntu muturrekoena.

2.  (geografia)  izena · Delako puntuaren inguruko eskualde geografikoa.

Lurraren ardatz

1.  (geografia)  izena · Ipar Poloa eta Hego Poloa lotzen dituen irudizko lerroa, zeinaren inguruan Lurra biratzen den.

lurzoru

1.  (geografia)  izena · Lurraren gaineko azalera, materia inorganikoz gainera materia organikoz, urez eta izaki bizidunez osatua, ingurumenean funtzio hidriko, biologiko eta klimatiko garrantzitsuak garatzen dituena

2.  (geografia)  izena · Hiri ingurune batean, eraikita edo eraikitzekotan dagoen lur eremua.

mazela

1.  (aldaera) (ipar) (naf)  izena · Masail.

2.  (geografia) (ipar) (naf)  izena · Mendiko aldatsa edo malda.

3.  (naf) (ipar)  izena · Lursail edo ibaiez mintzatuz, ertza.

Mendebaldeko Europa

1.  (geografia)  izena · Europako mendebaldean dauden herrialdeen multzoa, bereziki kostaldea Ozeano Atlantikoan dutenak, Eskandinavia eta Iberiar Penintsulako herrialdeak ezik.

2.  (historia)  izena · Gerra Hotzaren garaian, Altzairuzko oihalaren mendebaldean zeuden herrialdeen multzoa, bereziki NATO erakunde militarrean integraturik zeudenak.

mendi-hegal

1.  (geografia)  izena · Mendi bateko pendiz edo aldatsa.

mendialde

1.  (geografia)  izena · Mendi batzuk biltzen dituen eremua, eremu menditsua.

mendigune

1.  (geografia)  izena · Mendiak biltzen dituen gunea, lerroa edo zerrenda osatzen ez duena.

2.  (geografia)  izena · Eremu edo lurralde menditsua.

mendikate

1.  (geografia)  izena · Mendi batzuek osatzen duten unitate geografikoa, haien artean dauden haran, ordoki, ibai eta aintzirekin batera.

mendilerro

1.  (geografia)  izena · Ondoz ondoko mendi batzuek osatzen duten lerro edo zerrenda.

mendizerra

1.  (geografia)  izena · Mendien segida, mendikatea baino txikiagoa.

metropoli

1.  (historia)  izena · Antzinako Grezian, beste polis edo hiri batzuen hiriburua.

2.  (geografia)  izena · Hiri oso handia, bereziki inguruko beste hiri batzuetan eragin handia duenean.

3.   izena · Kolonia bati buruz, haren nazio menderatzailea.

metropoli kontinental

1.  (geografia)  izena · Kontinente mailan eragin ekonomiko, sozial eta kultural adierazgarria duen hiri handia, milioika biztanle biltzen dituena.

muga-lerro

1.  (geografia)  izena · Bi eremu edo eskualde banatzen dituen mugak lurraldean osatzen duen lerro jarraitua.

muino

1.  (geografia)  izena · Garaiera txikiko mendia, tontor zabalekoa.

muino

1.  (geografia)  izen · Altuera eta malda txikiko mendia.

nazioarteko muga

1.  (geografia)  izena · Bi nazio edo herrialde banatzen dituen muga geografikoa.

ordoki

1.   izenondo · Lur eremu bati buruz, maldarik ez duena.

2.  (geografia)  izen · Maldarik ez duen lur eremua.

orografiko

1.  (geografia)  izenondoa · Mendi, haran eta erliebeko beste formei dagokiena.

periferia

1.  (matematika)  izena · Kurba edo figura geometriko bat mugatzen duen lerroa.

2.   izena · Zerbaiten ingurune edo kanpoalde hurbila.

3.  (geografia)  izena · Partikularzki, hiri baten kanpoaldean dagoen eremua, hiriaren parte ere badena.

polo antartiko

1.  (geografia)  izena · Lurraren hego poloa edo hegoburua.

polo artiko

1.  (geografia)  izena · Lurraren ipar poloa.

satelite-hiri

1.  (geografia)  izen · Hiri handiago baten ondoan eta haren eraginpean dagoen hiria.

tontor

1.  (geografia)  izen · Mendi bateko toki altuena.

2.   izen · Gutxi gorabehera biribil formako irtengunea.

3.  (medikuntza)  izen · Larruazaletik kanporaka sortzen den handitua, kolpe edo tumore baten eraginez.

4.  (zoologia)  izen · Animalia batzuen burutik luzatzen den protuberantzia mamitsu edo lumatsua.

triangelukatu

1.  (geografia)  aditza · Eremu bat triangeluak osatzen ditizten puntuez lotu edo josi, eremu horretako distantziak neurtu edo horren planoa eratzeko.

troka

1.  (geografia)  izena · Amildegia, sakonunea.

trokarte

1.  (geografia)  izena · Troka edo amildegien arteko estugunea.

2.  (geografia)  izena · Eremu malkarra.

ur-jauzi

1.  (geografia)  izena · Tarte txiki batean gertatzen den garaiera aldearen ondorioz, ur lasterraren jaitsiera bertikal edo ia bertikala.

zintzur

1.  (anatomia)  izena · Ahoa hestegorriarekin eta laringearekin lotzen dituen hodi edo barrunbea.

2.  (anatomia)  izena · Lepoaren aurreko aldea.

3.  (geografia)  izena · Mendien arteko estugunea; ibar estua.

Artikulurik faltan botatzen al duzu?

Osatu ezazu hurrengo galdetegia, zure eskaera lehenbailehen argitaratzen saiatuko gara


logo
gizapedia.org
Ausazko hitza